بررسی اثرات گردشگری بر توسعه پایدار (مطالعه موردی: بخش خورش رستم)

گردشگری در فضایی متشکل از انسان و طبیعت صورت می گیرد از این رو اثرات مثبت و منفی متنوعی بر فضا می گذارد. گردشگری یک ابزار درآمد و پل ارتباطی میان ملت ها نیز تلقی می شود و توسعه آن از جهات مختلف به توسعه ناحیه می انجامد. برای تحقق گردشگری پایدار، شناسایی اثرات آن امری الزامی است. این تحقیق با هدف بررسی اثرات گردشگری بر توسعه ی پایدار بخش خورش رستم انجام شده است. سپس تلاش شد موانع توسعه ی گردشگری در این بخش شناسایی شود. جهت دستیابی به اهداف این پژوهش از روش توصیفی-تحلیلی استفده شد و جمع آوری داده ها با روش کتابخانه ای و استفاده از مقالات و منابع اینترنتی انجام گرفت. با بررسی نتایج به دست آمده متوجه می شویم که اگر توسعه گردشگری بدون در نظر گرفتن مولفه های توسعه پایدار صورت گیرد پیامدهای مخربی مانند افزایش قیمت کالا و خدمات، از بین رفتن هویت محلی، تغییر کاربری اراضی و آلودگی منابع طبیعی را به دنبال دارد. منتها اگر توسعه گردشگری در بخش خورش رستم به شکل پایدار مورد توجه قرار گیرد آثار مثبتی مانند افزایش درامد و اشتغال،کاهش مهاجرت، احیاء فرهنگ محلی و ارتقاء کیفیت زندگی روستاییان را به دنبال خواهد داشت. با این حال موانعی مانند مدیریت نادرست، فاصله زیاد روستاها، تعصبات قومی-مذهبی، کمبود زیر ساخت های لازم شناسایی شدند که تحقق گردشگری پایدار در این بخش را با چالش مواجه کرده اند. توسعه گردشگری و به موازات آن توسعه پایدار در بخش خورش رستم، در گرو برطرف کردن این موانع بوده از این رو راهکارهایی جهت رفع این موانع ارائه گردید.

کلیدواژه ها:

گردشگری ، توسعه پایدار ، خورش رستم ، اکوتوریسم