نقش آب وهوا در شکل معماری، توسعه پایدار شهری و گردشگری (مطالعه موردی: شهر سبزوار)

توسعه پایدار به معنای پاسخگویی به نیازهای اقتصادی و اجتماعی امروز بدون به مخاطره انداختن محیط زیست و نیازمندی های نسل آینده است. این مفهوم سه ستون اصلی جامعه، محیط زیست و اقتصاد را در هم می آمیزد و از جدا بودن آن ها جلوگیری می کند. درواقع، توسعه پایدار به دنبال یافتن راه هایی برای زندگی بهتر در حال حاضر است، بدون اینکه برای نسل های آینده مشکلی ایجاد کند. با توجه به عوامل بحرانی در معماری، توسعه پایدار در صنعت ساختمان سازی و شهرسازی یک پارامتر مهم به شمار می آید. نقش معماری و عناصر تابع آن بسیار کلیدی هستند که دراین بین شرایط اقلیمی از این قاعده مستثنا نیست. روش این تحقیق بر اساس هدف کاربردی و بر اساس ماهیت توصیفی-موردی در نظر گرفته شده است. به منظور استخراج اطلاعات، نمونه موردی شهر سبزوار مورد مطالعه قرار می گیرد. این پژوهش مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای و میدانی هست، که سعی شده معماری بومی شهر سبزوار در تعامل با توسعه پایدار مورد بررسی قرار گیرد. یافته های این پژوهش نشان می دهد در معماری و شهرسازی شهری جدید آن چنان که مطلوب باشد از معماری و توسعه پایدار الگوبرداری نشده و بیشتر بر بافت سنتی خود استوار هست که باعث جذب گردشگران در این زمینه می گردد.

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار ، سبزوار ، اقلیم ، معماری