سیستم های ساختمانی و پایداری در معماری ایران

بیان مسئله : پیچیدگی رابطه بین سیستم های ساختمانی و پایداری در معماری ایرانی در پژوهش حاضر بررسی شده است. این مطالعه به بررسی نقش مصالح ساختمانی سنتی و مدرن، روش های ساخت و ساز و طراحی فضایی در ساخت ساختمان های سازگار با محیط زیست که عناصر اجتماعی و فرهنگی را در اولویت قرار می دهند، می پردازد. این کار را با بررسی نمونه های تاریخی و مدرن انجام می دهد. این مطالعه بر این نکته تاکید می کند که چگونه سیستم های ساختمانی می توانند به دستیابی به اهداف طراحی پایدار و رسیدگی به مسائل زیست محیطی با تمرکز ویژه بر ایران کمک کنند.هدف : با تاکید بر روش هایی است که سیستم های ساختمانی سنتی و معاصر از اصول طراحی پایدار حمایت می کنند، مسائل زیست محیطی را حل می کنند و به طور کلی کیفیت زندگی ایرانیان را ارتقا می دهند.روش تحقیق : برای جمع آوری داده ها از کتابخانه ای و در کل از نگارش توصیفی- تحلیلی استفاده شده است. نتیجه: معماری ایرانی با بهره گیری از منابع بومی برای ساخت و ساز و طراحی، سازه هایی سازگار با محیط زیست و پایدار تولید کرده است. به منظور ایجاد آینده ای پایدار، این مقاله به هر دو سیستم متعارف و معاصر می پردازد.این مقاله به بررسی سیستم های ساختمانی تاریخی و مدرن معماری ایران می پردازد و چگونگی حمایت از پایداری و طراحی ساختمان مناسب از نظر محیطی و فرهنگی را برجسته می کند. این نشان می دهد که چگونه دانش سنتی و نوآوری های پیشرفته می توانند برای ساختن آینده ای پایدار برای معماری ایرانی ترکیب شوند.

کلیدواژه ها:

کنترل غیرفعال اقلیم ، مدیریت آب ، انرژی های تجدیدپذیر ، مصالح ساختمانی سبز ، معماری ایران ، سیستم های ساختمانی پایدار و مدل سازی اطلاعات ساختمان (BIM)