تبیین آثار مهر و فدیه در طلاق خلع و مبارات در فقه و حقوق ایران

عوض یا فدیه ، مالی است که از طرف زوجه به زوج داده می شود تا در قبال آن ، شوهرش را راضی به طلاق و جدایی کند که بهآن طلاق خلع و مبارات گفته می شود و در قانون مقدار مشخصی برای آن تعیین نشده است..درواقع زوجه به علت کراهتی که اززوج دارد (طلاق خلع) و یا کراهتی طرفینی بین زن و مرد (طلاق مبارات) این فدیه را به زوج در مقابل گرفتن طلاق بذل میکند.لذا فدیه و مهر و نحوه و مقدار و آثار عوض و معوض و موانع آن در طلاق خلع و مبارات از اهمیت زیادی برخوردار است . پژوهشحاضر با روش توصیفی- تحلیلی بر این اساس که در مورد فدیه و مهر اقوال و نظرات مختلفی بیان شده بر این هدف که با استفادهاز نظرات و اقوال مختلف در منابع فقهی و حقوقی به بررسی فدیه و مهر ازجمله فداء از سوی شخص ثالث و یا وکیل و معیوبشدن و ابراء مهر در اینگونه طلاقها پرداختهشده و مشخص گردید که نظر اکثریت علما در صورت بطلان بذل در طلاق خلع ومبارات موجب بطلان خلع نیز میشود. درصورتیکه عین فدیه پیش از تسلیم تلف شود، فدیه منحل است و طلاق برای مرد قابلرجوع است. عوض خلع را خود زن و یا از طرف وکیل او و یا کسی که با اذن زن ضامن آن شده است میتواند بدهد ولی چنانچهشخص ثالثی بدون اذن زن از مال خویش بهعنوان فدیه به شوهر درازای طلاق خلع پرداخت کند خلع باطل است

کلیدواژه ها:

فدیه ، مهر ، طلاق خلع و مبارات ، ابراء مهر