نگرش دانشجویان و مربیان به مصرف مواد ممنوعه جهت بهبود عملکرد

سابقه و هدف: محبوبیت استفاده از مربی شخصی در دنیا در حال افزایش است و در حال حاضر اکثر باشگاه ها امکان تمرین زیر نظر یک متخصص را ارائه می دهند. مربیان شخصی ماهیت چند وجهی را در فعالیت بدنی ارائه می دهند و راهنمای متقاضیان و مشتریان خود در دستیابی به اهداف ورزشی می شوند. این مربیان بر آموزش افرادی که به طور حرفه ای در ورزش فعالیت می کنند نظارت می کنند. هدف: این مقاله با هدف تحلیل دانش و نگرش مربیان شخصی نسبت به استفاده از اقدامات ممنوعه برای بهبود عملکرد در ورزش و همچنین اقدامات مناسب جهت مقابله انجام شد. روش کار: در این پژوهش از پرسشنامه ای که توسط نویسندگان تهیه شده بود، استفاده شد که شامل سوالات بسته، نیمه باز و باز بود. یافته ها: نتایج تحقیق ارائه شده نشان می دهد علیرغم اینکه اکثر مربیان و دانشجویان تحصیل کرده در این زمینه نسبت به استفاده از اقدامات ممنوعه که باعث افزایش عملکرد می شوند، نگرش منفی دارند، اما دوپینگ در ورزش بین ۸۸.۵۱ درصد از پاسخ دهندگان رایج بوده است. در گروه مربیان شخصی، اکثریت (۸۷/۱۴%) اعتراف کردند که بدون استفاده از دوپینگ می توان به نتایج خوبی در ورزش دست یافت. آنها اظهار داشتند که این ناعادلانه(۲۵%)، برخلاف اصل بازی جوانمردانه ( ۱۶٪)، و بیش از ۱۱٪ آن را به عنوان تقلب عنوان کردند. تنها ۶ درصد از افراد به ممنوعیت قانونی و ۳ درصد به مضر بودن آن اشاره کردند. این نتایج نشان می دهد که ۱۰.۱۳ درصد از کل پاسخ دهندگان معتقدند که استفاده از دوپینگ یک ضرورت برای دستیابی به نتایج بسیار خوب در ورزش است. نتیجه گیری: در دسترس بودن مواد دوپینگ از نظر آماری با ترغیب به استفاده از دوپینگ در هر دو گروه مربیان و دانش آموزان همبستگی دارد و برخی افراد استفاده از دوپینگ را توجیه می کنند. این تحقیق ثابت کرد که سطح دانش مربیان شخصی در مورد دوپینگ هنوز ناکافی است.

کلیدواژه ها:

مربیان شخصی ، عملکرد ، مواد ممنوعه