مدیریت استراتژیک و استراتژی ورزش در مراکز آموزش نظامی نیروهای مسلح جمهوری ا.ا از نظر شناسایی و تربیت نیروهای مستعد

سازمانها در قرن بیست و یکم با عوامل محیطی نامطمئن، تغییر و تحوالت فناوری، مشتری گرایی و رقابت سرسام آور روبرو هستند. از مهمترین راهکارها برای مقابله با این محیط پویا، افزایش توانمندی ها، رشد و بقای بلندمدت، بهره گیری از فرصتها و رویارویی با تهدیدها، به کارگیری مدیریت استراتژیک میباشد. هدف از پژوهش حاضر مدیریت استراتژیک و استراتژی ورزش در مراکز آموزش نظامی نیروهای مسلح جمهوری ا.ا از نظر شناسایی و تربیت نیروهای مستعد می باشد. روش تحقیق این پژوهش از نوع توصیفی –اکتشافی میباشد. جامعه آماری شامل سربازان وظیفه خدمت و صاحب نظران علمی و اجرایی توسعه ورزش نیروهای مسلح بود. نمونه انتخابی شامل کلیه سربازان آموزشی هفت گانه ناجا،سپاه و ارتش ( ۳۰۰ نفر) کارشناسان سازمانی (۱۰ نفر) و اساتید دانشگاهی (۶ نفر) حوزه ورزش نیروهای مسلح بود.برآورد نمونه براساس تکمیل مولفه ها و نمونه گیری به صورت هدفمند انجام شد.ابزار پژوهش براساس مصاحبه و پرسشنامه به همراه مطالعه نظری و تکمیلی آن بود، یافته های پژوهش نشان داد، نگرش سربازان آموزشی نسبت به فعالیت های ورزشی مطلوب و به ترتیب ورزش های اختیاری (تخصصی), همگانی (تفریحی), توپی, نظامی, اجباری و رزمی را به عنوان ورزش های مناسب و ضروری این دوران انتخاب نمودند. نتیجه گیری می شود اگر برنامه ریزی در خصوص استعداد یابی سربازان در زمینه ورزشی در زمان خدمت آنها انجام شود و دوره هایی جهت آموزش رشته های ورزشی در طول خدمت آنها برقرار ،و در پایان گواهینامه های مرتبط از جمله کارت های مربیگری و داوری در خصوص دوره همان رشته ورزشی به آنها داده شود پس از پایان دوره خدمت سربازی، در جامعه میتوانند فعالیت شغلی و در آمدی داشته باشند. بنابراین ارزیابی کلی نشان می دهد, نگرش سربازان به فعالیت های ورزشیو حضور در جامعه بعنوان مربی در این دوران مطلوب و علایق و نیازهای آنان به سمت ورزش های نشاط آور و پرهیجان و به دور از سختگیری های خاص محیط نظامی است.

کلیدواژه ها:

ورزش ، استعداد یابی ، سرباز