مدیریت بهبود و ارتقاء سطح فنی مربیان باشگاه های بدنسازی در سطح کشور
سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 71
نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
BNSAD01_059
تاریخ نمایه سازی: 24 دی 1403
چکیده مقاله:
هدف از انجام این مقاله بررسی وضعیت سطح فنی مربیان باشگاه های بدنسازی است که بصورت پایلوت دومین کلانشهر کشور(مشهد مقدس) در نظر گرفته شده است. روش تحقیق این پژوهش به صورت توصیفی بوده که از لحاظ جمع آوری اطلاعات به صورت میدانی می باشد. جامعه آماری این پژوهش کلیه مربیان باشگاه های بدنسازی(حدود ۵۰ تا ۱۴۰ نفر از مربیان باشگاه های بدنسازی) شهر مشهد می باشد. روش نمونه گیری به صورت خوشه ای –تصادفی می باشد. که براساس جدول مورگان تعداد نمونه ها آماری تعیین شده اند. ابزار ا تحقیق استفاده از ۳۰۰ پرسشنامه می باشد که ۲۷۴ عدد آن تکمیل شده بود. از آمار توصیفی جهت توصیف داده ها ،فراوانی ،تعیین درصد ،میانگین ،واریانس و انحراف چارکی از طریق نرم افزار spss۱۸ استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از روش های آمار توصیفی و استنباطی (آزمون دو جمله ای و آزمون یومن ویتنی) انجام شد. یافته ها: یافته های توصیفی نشان داد مشتریان از کیفیت خدمات باشگاه های بدنسازی شهر مشهد رضایت تقریبی دارند. و یافته ها نشان داد که باشگاه های بدنسازی، اکثر مربیان فاقد مدرک تخصصی مربیگری بدنسازی درمجموعه خود هستند و اکثر مربیان براساس میزان تجربه در باشگاه فعالیت دارند. نتایج نشان داد که بین رتبه بندی معیارهای یک باشگاه برتر بدنسازی از دیدگاه مدیران تفاوت معنی داری وجود دارد (p<۰/۰۰۰). همچنین تحلیل ها نشان داد شایستگی و داشتن مدرک تخصصی مربیگری و تجربه مربیان از الزامات باشگاه های بدنسازی میباشد. نتیجه گیری: وظایف مربی بدنسازی شامل طراحی برنامه های تمرینی متناسب با اهداف و نیازهای ورزشکاران است. مربیان بدنسازی نقش بسیار مهمی در بهبود عملکرد ورزشکاران دارند و وظایف گسترده ای را بر عهده دارند که شامل آموزش صحیح حرکات ورزشی، مراقبت از سلامتی، به روزرسانی اطلاعات و استفاده از روش های نوین، تنظیم برنامه های ورزشی، تغذیه مناسب، معرفی مکمل های موثر، ارزیابی پیشرفت ورزشکاران، و برقراری ارتباطات موثر با ورزشکاران می باشد، لذا عدم وجود تخصص کافی مربیان و نداشتن مدرک مربیگری، باعث شده است که آسیب های جدی به ورزشکاران تحت نظر آنها وارد شود که با برگزاری دوره های مربیگری و تخصیص سهمیه مربیگری به باشگاه های بدنسازی می توان این مشکل جدی را رفع نمود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
سیدمجتبی رضایی اصل
مربی بین المللی بدنسازی و فیتنس فدراسیون جهانی IFBB