اثر شدت فعالیت بر HRV پس از یک جلسه تمرین مقاومتی در مردان فعال

تغییرپذیری ضربان قلب (HRV) به عنوان یکی از شاخص های مهم در ارزیابی سلامت سیستم عصبی خودمختار و وضعیت بازیابی بدن پس از تمرین، در این پژوهش مورد توجه قرار گرفت. HRV به نوسانات زمانی بین هر دو ضربه قلب اشاره دارد و کاهش یا افزایش آن می تواند نشان دهنده سطح فعالیت سیستم عصبی سمپاتیک یا پاراسمپاتیک باشد. در این تحقیق، ۱۰ مرد جوان با حداقل ۶ ماه سابقه تمرین مقاومتی، مورد ارزیابی قرار گرفتند تا تاثیر سه شدت متفاوت فعالیت مقاومتی (۴۰، ۶۰ و ۸۰ درصد یک تکرار بیشینه) بر HRV آن ها سنجیده شود.آزمودنی ها پیش از آغاز تمرین، زمانی حدود ۵ دقیقه به حالت ساکن و نشسته بودند تا HRV اولیه آن ها سنجیده شود. در این مدت، کمربند Polar H۱۰ که توانایی ضبط HRV و ضربان قلب را داشت، به بدن آن ها متصل شده بود و اطلاعات به صورت لحظه ای به نرم افزار HRV Elite منتقل می شد. این روش به پژوهشگران امکان می داد تا به طور دقیق تاثیر تمرینات مقاومتی بر HRV را مشاهده کنند.HRV به عنوان یک فاکتور مهم، پس از هر تمرین مقاومتی نیز مورد ارزیابی قرار گرفت. پس از هر پروتکل تمرینی، آزمودنی ها در فواصل زمانی مختلف مورد سنجش قرار گرفتند تا تغییرات HRV آن ها در طول زمان بررسی شود. بر اساس نتایج، HRV بلافاصله پس از تمرین کاهش یافت که این امر نشان دهنده افزایش فعالیت سیستم عصبی سمپاتیک و پاسخ بدن به فشار ناشی از تمرین بود. با این حال، در طول زمان و پس از یک دوره ریکاوری، HRV شروع به افزایش کرد. هرچند که حتی پس از گذشت زمان نیز، HRV همچنان نسبت به مقادیر اولیه قبل از تمرین کمتر بود. این تغییرات نشان دهنده تاثیر تمرینات مقاومتی بر سیستم عصبی و نیاز بدن به زمان کافی برای بازیابی بود.داده های به دست آمده از این پژوهش با استفاده از نرم افزار تخصصی Kubios برای تجزیه و تحلیل HRV پردازش شد. این نرم افزار امکان تجزیه و تحلیل دقیق پارامترهای HRV از جمله شاخص های زمانی و فرکانسی را فراهم می آورد. تحلیل ها نشان داد که شدت تمرین بر کاهش HRV پس از تمرین تاثیرگذار بود و پروتکل هایی با شدت کمتر، کاهش کمتری در HRV داشتند که این امر می تواند نشان دهنده شدت کمتر فشار وارده بر بدن در این شرایط باشد.

کلیدواژه ها:

فعالیت مقاومتی ، فشارخون ، تغییرپذیری ضربان قلب ، HRV