مقایسه مصرف اب چغندر و ایبوبروفن بر آسیب عضلانی ناشی از یک جلسه فعالیت مقاومتی در زنان جوان بدون تمرین

کوفتگی و آسیب عضلانی تاخیری پس از اجرای فعالیت ورزشی، ایکی از مشکلاتی است که معمولا پس از یک فعالیت مقاومتی غیرمعمول در افراد بدون تمرین رخ می دهد. تغذیه با ایفای نقش حیاتی در کنترل التهاب و خون رسانی به عضلات می تواند بر آسیب عضلانی موثر باشد. هدف از مطالعه حاضر، مقایسه مصرف دو ترکیب آب چغندر و داروی ایبوبروفن پیش از فعالیت بر شاخص های آسیب عضلانی پس از یک جلسه فعالیت مقاومتی برون گرا بود.نمونه های تحقیق حاضر را تعداد ۲۴ زنان جوان جوان (۲۰ تا ۳۴ سال) تشکیل می دادند که به صورت تصادفی به دو گروه مصرف آب چغندر (n=۱۲) و ایبوپروفن (n=۱۲) تقسیم شدند. گروه آب چقندر مقدار ۴.۵ میلی لیتر به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن آب چغندر طبیعی را حدود ۱۵۰ دقیقه قبل از اجرای فعالیت دریافت کردند و گروه ایبوبروفن از ۲۴ ساعت قبل از فعالیت مقدار ۳۰ میلی گرم از دارو را در سه وعده قبل از اجرای فعالیت دریافت کردند. هر دو گروه فعالیت مقاومتی شامل ۶ حرکت بالاتنه و پایین تنه را در ۳ نوبت ۱۵ تا ۲۰ تکراری با ۶۰ تا ۷۰ درصد بیشینه قدرت اجرا کردند و در پایان در دو مرحله ارزیابی قدرت بیشینه و خونگیری از ورید بازویی آنان انجام شد و مقادیر کراتین کیناز و میوگلوبین خون به عنوان شاخص های آسیب عضلانی ارزیابی شد. نتایج با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۲۱ و با استفاده از روش آماری تحلیل واریانس یک راهه در سطح خطای ۰.۰۵.≥p تجزیه و تحلیل شد.نتایج نشان داد اگر چه مقادیر آنزیم کراتین کیناز و میوگلوبین سرمی در هر دو گروه افزایش معنی داری را نسبت به پیش از فعالیت نشان داد (p=۰.۰۰۰۱)، اما تفاوتی بین گروه ها مشاهده نشد (p=۰.۰۹۴ و p=۰۲۱۱). همچنین در حالی که افزایش غلظت اینترلوکین ۶ پلاسمایی در گروه مصرف آب چغندر افزایش معنی داری را نسبت به قبل از فعالیت داشت، غلظت این متغیر در گروه مصرف ایبوبروفن تغییر اندکی داشت (p=۰.۰۰۱). این نتایج نشان می دهد هیجچ یک از دو ترکیب آب چغندر و داروی ایبوبروفن نمی تواند آسیب های عضلانی ناشی از یک فعالیت مقاومتی را در زنان جوان تغییر دهد، با این حال ایبوبروفن التهاب ناشی از این تمرینات را تا حدی کاهش می دهد.

کلیدواژه ها:

تمرین مقاومتی ، آسیب عضلانی ، آب چغندر ، ایبوبروفن