علل نقص آرا کیفری در مرجع دیوانعالی کشور

سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 45

فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_PSLJ-10-3_014

تاریخ نمایه سازی: 24 دی 1403

چکیده مقاله:

طابق با ماده ۳۶۶ قانون آیین دادرسی مدنی «رسیدگی فرجامی عبارت است از تشخیص انطباق یا عدم انطباق رای مورد درخواست فرجامی با موازین شرعی و مقررات قانونی». مسئولیت رسیدگی فرجامی به آرای صادره بر عهده دیوان عالی کشور بوده و دیوان عالی کشور بالاترین نهاد قانونی رسیدگی به احکام است. دیوان عالی کشور، صلاحیت رسیدگی ماهوی به دعوا را ندارد و وظیفه این مرجع قانونی، بررسی رای صادر شده در دادگاه از نظر انطباق یا عدم انطباق این رای با مقررات شکلی قانونی است. از آنجایی که دیوان عالی کشور صلاحیت رسیدگی ماهوی به دعوا را ندارد، در نتیجه اگر دیوان عالی کشور رای را منطبق با قوانین نداند، پرونده را برای رسیدگی به مرجعی ارجاع می دهد که صلاحیت رسیدگی ماهوی به دعوای مطروحه را دارد. اما اگر دیوان رای صادره را ابرام (تایید) نماید، آن رای قطعی بوده و باید برای اجرا به دایره اجرای احکام ارسال شود.دادخواست رسیدگی فرجامی باید توسط طرفین دعوا، قائم مقام، نمایندگان قانونی و وکلای آن ها و یا دادستان کل کشور به دادگاهی که رای قابل فرجام خواهی را صادر کرده است، تقدیم شود. مهلت دادخواست فرجامی برای اشخاصی که ساکن ایران هستند، ۲۰ روز و برای اشخاصی که مقیم خارج از ایران هستند ۲ ماه از تاریخ انقضای مهلت تجدیدنظرخواهی از حکم است. اگر دادخواست مزبور در مهلت قانونی ارائه نشود و یا دادخواست فرجام خواهی دارای نقایصی باشد و این نقایص در مدت زمان لازم رفع نشود، در این صورت این دادخواست به موجب قراری رد می شود. قرار رد دادخواست فرجام خواهی ظرف ۲۰ روز قابل شکایت در دیوان عالی کشور است و پس از آن، این قرار قطعی خواهد بود.

نویسندگان

سمیرا خواجه

کارشناسی ارشد حقوق جزا وجرم شناسی، دانشگاه ازاد اسلامی، واحد زاهدان