مقایسه ی پیامدهای متعاقب پانسمان سیلیکونی حاوی نانوکریستالی نقره با پوشش گاز وازلین بر روی زخم محل دهنده ی پیوند پوست (Donor graft)

مقاله پژوهشی مقدمه: این مطالعه با هدف بررسی پیامدهای متعاقب پانسمان سیلیکونی حاوی نانوکریستالی نقره (Ag coat) با پوشش گاز وازلین بر بهبودی زخم محل دهنده ی پوست (Donor graft) در بیماران تحت عمل پیوند پوست انجام گرفت. روش ها: در یک مطالعه بصورت Time series، ۴۹ بیمار که تحت عمل پیوند پوست قرار گرفته بودند، بررسی شدند. زخم محل گرافت این بیماران به دو قسمت تقسیم شد: یک قسمت زخم با پوشش سیلیکونی حاوی نانوکریستالی نقره و قسمت دیگر بوسیله ی پوشش حاوی گاز وازلین، پانسمان شدند. بیماران به مدت ۶ ماه از نظر: وضعیت بهبودی، مدت پانسمان، عوارض بعد عمل و راحتی بیمار و کادر درمان، تحت پیگیری و مقایسه قرار گرفتند. یافته ها: مدت زمان پانسمان زخم در دو محل پانسمان بوسیله ی نانوکریستال نقره و وازلین، به ترتیب: ۲/۲۸ ± ۱۰/۴۹ و ۲/۰۴ ± ۱۳/۹۰ روز بود و اختلاف دو نوع پانسمان معنی دار بود (۰/۰۰۱ > P). از نظر نمره ی اسکار زخم، محلی از زخم که با پانسمان سیلیکونی حاوی نانوکریستالی نقره پانسمان شده بود وضعیت مطلوب تری داشت(۰/۰۰۰۱ > P). ترمیم ایده آل زخم در پایان ماه اول به ترتیب : در ۹۳/۳ درصد محل پانسمان های نانوکریستال نقره و ۷۵/۵ درصد پانسمان های وازلین، مشاهده شد. نتیجه گیری: استفاده از پانسمان سیلیکونی حاوی نانوکریستالی نقره، نسبت به پانسمان گاز وازلین با نتایج درمانی و بهبود سریع تر زخم، راحتی بیشتر بیمار و کادر درمان، اسکار کوچک تر، درد و خارش کمتر و همچنین بازگشت سریع تر به حالت طبیعی همراه بود.

کلیدواژه ها:

بقای بافت اهدایی ، بافت پیوندی ، ترکیبات نقره ، پیامد ، پیوند پوست