مروری بر تاثیر داروها بر وضعیت هیدراتاسیون

زمینه و هدف: علی رغم نقش بسیار ضروری و حیاتی آب در محیط های زیستی، عموما به این ماده مغذی توجه زیادی نمی شود. وضعیت هیدراتاسیون بدن با تعادل آب (تفاوت بین ورودی و خروجی آب) تعیین می گردد. کمبود یا تعادل منفی آب، تحت تاثیر عوامل مختلف داخلی (عدم احساس تشنگی) و خارجی (مصرف داروهای متعدد یا مصرف مزمن برخی از داروها) قرار می گیرد. این مقاله مروری به ارزیابی شواهد موجود درباره اثرات داروها در وضعیت هیدراتاسیون می پردازد و تاثیرات آن ها را بر سلامت عمومی مورد بحث قرار می دهد.روش ها: جستجوی فراگیر با بهره گیری از کلمات کلیدی منتخب بر اساس مدل MeSH شامل آب، داروها، مواد افزودنی دارویی، هیدراتاسیون، دهیدراتاسیون در پایگاه های اطلاعاتی PubMed ،Scopus و Google Scholar برای مطالعات مرتبط به زبان انگلیسی انجام شد. این پژوهش ها بر روی اثرات هیدراتاسیون ناشی از داروها، در هر دو نوع تحقیقات اولیه و ثانویه تمرکز داشتند.یافته ها: یافته های فعلی در مورد تعامل بین وضعیت هیدراتاسیون و مصرف داروها و سایر افزودنی های مربوطه معدود بوده است. داروها ممکن است با افزایش دفع آب از طریق اسهال، افزایش میزان ادرار و یا تعریق باعث ایجاد کمبود آب در بدن شوند. کاهش احساس تشنگی، کاهش اشتها ویا تغییر تنظیم دمای مرکزی بدن از مکانیسم های رایج اثرگذاری این عوامل می­باشد. از طرف دیگر، بسیاری از داروها با تغییر زمان اقامت غذا در دستگاه گوارش و یا تغییر نفوذپذیری و جذب گوارشی، تغییراتی در وضعیت هیدراتاسیون بدن ایجاد می کنند.نتیجه گیری: پایش شرایط هیدراتاسیون بدن بیمار خصوصا در بیماران پرخطر، نقشی کلیدی در محافظت از بسیاری از عوارض ناخواسته ناشی از رژیم های دارویی و غذایی خواهد داشت. بهبود وضعیت هیدراتاسیون نه تنها به بهبود عملکرد کلی سیستم های بدن کمک می کند، بلکه می تواند خطر بروز عوارضی مانند اختلال در عملکرد کلیه، کاهش فشار خون و افزایش خطر عفونت ها را نیز کاهش دهد. بنابراین، توجه به هیدراتاسیون به عنوان یک عامل حیاتی در مراقبت از بیماران، به ویژه در شرایط خاص پزشکی، باید در اولویت قرار گیرد تا به بهبود نتایج درمانی و کیفیت زندگی بیماران کمک کند.

کلیدواژه ها:

هیدراتاسیون ، دهیدراتاسیون ، مواد افزودنی دارویی ، داروها ، آب