تاثیر زمینه گرایی در رویکرد کالبدی معماری میان افزا بر تداوم حیات بافت های تاریخی
سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 13
فایل این مقاله در 15 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ICSAU10_522
تاریخ نمایه سازی: 23 دی 1403
چکیده مقاله:
در اثر دخالت های ما در بافت های تاریخی در حدود یک قرن گذشته ؛ تعامل نه چندان مطلوبی میان بافت تاریخی و اجزای جدید میان افزا در آن ها رخ داده است . از طرفی تغییر و تحول و ایجاد ساختارهای جدید، جهت تداوم حیات و زندگی بافت های تاریخی ، ضروری است . مفهوم زمینه گرایی و هدف آن در بافت تاریخی ، بر اساس مفاهیم کیفی ایجاد کل زنده، منسجم و پویا، مبنی بر لزوم شناخت ، جهت انسجام ساختاری و عملکردی در توسعه های پیرامونی است .این پژوهش ، در راستای کشف ناهماهنگی بناهای میان افزا در بافت های تاریخی و نقد زمینه گرایی موجود، با روش توصیفی - تحلیلی ، جهت پاسخ به این سوال که ”با توجه به رویکرد معماری میان افزا چگونه می توان در بافت های تاریخی مداخله کرد؟" انجام شده؛ با این فرض که به کارگیری مدل می تواند باعث تاثیرعوامل چندوجهی موثردر طراحی بافت تاریخی شود وعدم کاربست آن، غفلت از برخی مولفه های موثردر طراحی را در بر خواهد داشت . بدین ترتیب ، هدف پژوهش حاضر، دست یابی و تدوین اصول معماری میان افزا در بافت تاریخی است . روش تحقیق این پژوهش ، از نوع کیفی است . در این میان، مولفه ها و الگوهای زمینه گرایی ، شاخصه های فیزیکی و چندوجهی توسعه میان افزا وهمچنین رویکردهای طراحی بناهای میان افزا در حوزه معماری در جهت نیل به این هدف، موردبررسی و تحلیل قرارگرفتند . معیارها در چهار حوزه کلی موقعیت قرارگیری ، فرم و شکل ، مقیاس و تناسبات ، ویژگی های ظاهری مصالح به دلیل داشتن بیشترین فراوانی و اهمیت در مبانی بررسی شده، به عنوان معیارهای اصلی ، طبقه بندی شده و سپس زیر معیارهای هر یک از آنها در قالب یک نمودار ارائه شده است تا بتوانند به منظور تعیین رویکردهای مختلف در خصوص طراحی و ارزشیابی بناهای میان افزا کمک کننده باشند. یافته های تحقیق نشان می دهند به کارگیری مدل طراحی می تواند باعث تاثیرعوامل چندوجهی موثر، از جمله الگوهای کالبدی - معماری و الگوهای محیطی - عملکردی در طراحی بافت تاریخی باشد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
عباس رحمتی
دانشجوی دکتری معماری ، دانشکده معماری واحد علوم و فناوری پردیس
راما قلمبردزفولی
دانشیار گروه معماری و شهرسازی ، واحد علوم و فناوری پردیس