ارائه الگوی بهینه به مثابه بهبود فضاهای رها شده شهری در جهت کاهش اثرات اقتصاد رانتی (نمونه موردی :شهر کرج)

رانت وسیله و شاخصی است که نحوه استفاده از اراضی و مکانیابی فضایی را از طریق پویشی رقابتی ، عقلانی مطرح می کند. رانت زمین نیز معلول ارزش مبادله ای فضا و درنتیجه معلول عقلانیت ابزاری است که درواقع از رهگذر آن شهرنشینی و تمام روابط فضایی و اقتصادی -اجتماعی موجود در آن قابل بررسی است . لذا، بررسی اقتصاد رانتی و اثری که بر زمین های شهری از جمله زمین های بلااستفاده می گذارد از جمله مباحثی است که حائز اهمیت می باشد. در تحقیق حاضر با توجه به ماهیت و نوع پژوهش که به صورت توسعه ای -کاربردی می باشد و روش انجام به صورت کیفی و تحلیل محتوای است . بر اساس ماهیت پژوهش جامعه آماری برای مصاحبه و تحلیل کیفی پژوهش اساتید، متخصصان و پژوهشگران در ارتباط با موضوع پژوهش در نظر گرفته شده است . حجم نمونه اساتید، متخصصان و پژوهشگران تا اشباع نظری که معادل ۲۰ نفر بوده است بر اساس اشباع نظری و به صورت سیستماتیک و هدفمند انتخاب شدند، می باشد. تحلیل دادههای کیفی با توجه به مصاحبه های صورت گرفته شده از تحلیل محتوای با Maxqda۲۰۲۰ بهره برده شده است .نتیجه تحلیل ها حاکی از آن است که عوامل مهم و اثرگذار بر اقتصاد رانتی در شکل گیری فضاهای رها شده شهری شهر کرج شامل عوارض در مناطق بالاشهر به دلیل سود آوری ساخت و ساز برای سوداگران ساختمان؛ قطعه بندی ،تفکیک و فروش گسترده زمین های پیرامون شهرها در بازار غیر رسمی ؛ ایجاد شهرک ها و محله های بسیار گران قیمت باغصب زمین های کم ارزش؛ واگذاری زمین برای تعاونی های انبوه ساز و غیره ذکر شده است .

کلیدواژه ها:

فضاهای شهری ، فضاهای رها شده شهری ، اقتصاد رانتی ، شهر کرج.