نقش برنامه ریزی شهری در توسعه فیزیکی شهر کرمانشاه

هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش برنامه ریزی شهری در توسعه فیزیکی شهر کرمانشاه می باشد. پژوهش حاضر به لحاظ هدف کاربردی و جزو تحقیقات توصیفی -تحلیلی می باشد. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه کارشناسان، متخصصان، اساتید دانشگاهی و برنامه ریزان شهری مرتبط با موضوع پژوهش در سطح شهر کرمانشاه به تعداد ۱۵۰ نفر می باشند که حجم نمونه به شیوه کل سرشماری به تعداد ۱۵۰ نفر انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل دو پرسشنامه برنامه ریزی شهری و توسعه فیزیکی شهری به ترتیب با ۳۷ و ۱۲ سوال بوده که روایی به شیوه صوری و سازه ای و پایایی بر اساس آلفای کرونباخ برای کل پرسشنامه به میزان ۸۸/۰ مورد تایید واقع شد. داده های گردآوری شده بر اساس تحلیل مسیر معادلات ساختاری در نرم افزار PLS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت . نتایج نشان داد که به طور کلی برنامه ریزی شهری در توسعه فیزیکی شهر کرمانشاه با ضریب مسیر ۳۹۹/۰ و مقدار T ۴۱/۴ تاثیر مثبت و معناداری داشته است . در این میان برنامه ریزی اقتصادی شهر در توسعه فیزیکی شهر کرمانشاه با ضریب مسیر ۲۹۲/۰ و مقدار T ۹۸/۳، برنامه ریزی اجتماعی -فرهنگی شهر در توسعه فیزیکی شهر کرمانشاه با ضریب مسیر ۱۸۵/۰ و مقدار T ۳۶/۳ و برنامه ریزی کالبدی -محیطی شهر در توسعه فیزیکی شهر کرمانشاه با ضریب مسیر ۴۹۹/۰ و مقدار T ۷۶/۶ تاثیر مثبت و معناداری داشته است .

کلیدواژه ها:

برنامه ریزی شهری ، توسعه فیزیکی شهر ، اقتصادی ، اجتماعی -فرهنگی ، محیطی -کالبدی