بهره برداری از ناوگان حمل و نقل به روش شرکت مالکی یا راننده مالکی و اثرات آن در مدیریت پدافند غیر عامل (*)

انعطاف پذیری شیوه حمل ونقل جاده ای در صنعت حمل و نقل کشور موجب شده تا کاربران این شیوه را نسبت به سایر شیوه ها برای انجام خدمات خود استفاده کنند از همین رو شرکت های حمل ونقل جاده ای به دنبال راهکارهایی جهت کاهش هزینه ها و کسب بیشترین بهره وری از ناوگان خود هستند به همین منظور در این مقاله با تمرکز بر موضوع بهره برداری از ناوگان با رویکرد تملیکی یا شراکتی در دو شیوه راننده مالک و راننده کارمند با کمترین آسیب پذیری و بیشترین نرخ خدمت رسانی در شبکه راه ها و تاثیر هرکدام از این شیوه ها بر مولفه های پدافند غیرعامل در مواقع بحران با بررسی ساختار مالکیت شرکت های فعال در زمینه حمل و نقل جاده ای در سراسر جهان و پاسخ به این سوال که کدام یک از این شیوه ها مولفه های مقاومت در برابر تهدیدات نظیر بقاء، تداوم فعالیت و حفظ کشور در شرایط بحران را در حوزه صنعت حمل و نقل کشور را مطلوب تر کنترل می کند.برای شناسایی شیوه مطلوب تر داده های مربوط به سرمایه گذاری ثابت طرح (CAPEX) و هزینه هایدوران بهره برداری (OPEX) در دو مدل راننده کارمند و راننده مالک برآورد و توسط نرم افزار کامفار مورد تحلیل و بررسی قرار گرفت . با مقایسه نتایج مولفه هایی نظیر نرخ بازده داخلی سرمایه گذاری((IRR، نرخ بازده داخلی حقوق صاحبان سهام ((IRRE، نرخ ارزش خالص فعلی ((NPV در دو روش ، برترین گزینه بهره برداری از ناوگان استخراج شد. سپس با هدف گزینه مطلوب تر از منظر پدافند غیر عامل و تعریف معیارهای وابسته وانتقال داده ها به نرم افزار EXPERT CHOICE به روش تحلیل سلسله مراتبی (AHP) و با روش آنالیز چندمعیاره (مقایسات زوجی با استفاده از روش درج مستقیم اوزان )مطلوب ترین شیوه بهره برداری از ناوگان توسط این نرم افزار نیز تحلیل شد و گزینه مطلوب بهره برداری از ناوگان از منظر اقتصادی و مدیریت پدافند غیر عامل استخراج گردید .

کلیدواژه ها:

راننده مالک ، راننده کارمند ، پدافند غیر عامل