ارزیابی نقش حکمروایی خوب شهری در توسعه محلات شهری (نمونه موردی : کلانشهر مشهد)

در عرصه مدیریت شهری ، حکمروایی خوب شهری از رایج ترین شیوههای اداره شهری در جوامع حاضر است . الگوی مطرح شده در مجامع بین المللی و محافل کارشناسی ، تنها راه خروج از بن بست فقر و توسعه نیافتگی شهرها تلقی می شود و در نتیجه ، حکمروایی خوب شهری تنها رویکردی است که می تواند بسیار اثربخش بوده و کم هزینه ترین و پایدارترین شیوه اعمال مدیریت شهری معرفی گردد. با این توصیف ، پژوهش حاضر با هدف اصلی ارزیابی نقش حکمروایی خوب شهری در توسعه محلات شهری مشهد، نگاشته شده است . روش تحقیق در این پژوهش بر اساس هدف کاربردی و براساس نوع روش توصیفی - تحلیلی است . بر اساس اندازه و حجم جامعه و بر طبق اطلاعات حجم نمونه و با استفاده از فرمول کوکران، نمونه ای ۳۷۰ نفره به شیوه تصادفی انتخاب گردید. همچنین جهت تحلیل اطلاعات از نرم افزاری تحلیل آماری SPSS و جهت مشخص نمودن نقاط قوت و ضعف و فرصت و تهدید از تکنیک سوات، استفاده شده است . نتایج پژوهش بیانگر آن است که عامل اقتصادی ، مهم ترین عامل تاثیرگذار بر حکمروایی خوب شهری می باشد. همچنین نتایج پژوهش نشان داد، بین عوامل تاثیرگذار بر حکمروایی خوب شهری و عوامل تاثیرگذار بر توسعه محلات، رابطه معناداری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

حکمروایی ، حکمروایی خوب شهری ، توسعه ، محلات ، مشهد.