راهکارهای ارتقاء رفتارهای برنامه ریزی شده در فضاهای عمومی در جوامع دموکراتیک و غیر دموکراتیک

مقاله حاضر به بررسی تاثیر ساختارهای سیاسی بر طراحی فضاهای عمومی و رفتار شهروندان در جوامع دموکراتیک و غیر دموکراتیک می پردازد. در دنیای معاصر، فضاهای عمومی به عنوان بسترهای مهم اجتماعی و فرهنگی شناخته می شوند که می توانند بر انسجام اجتماعی و تعاملات مردم تاثیرگذار باشند. با توجه به اهمیت روزافزون فضای عمومی در زندگی شهری و تاثیر آن بر کیفیت زندگی شهروندان، این مطالعه ضرورت بررسی ویژگی های مختلف طراحی این فضاها و تاثیر آن بر رفتارهای اجتماعی را نمایان می سازد. هدف اصلی این تحقیق مروری پیرامون روشهای طراحی فضاهای عمومی در چارچوبهای سیاسی مختلف و شناسایی اثرات آن بر تعاملات اجتماعی و کیفیت زندگی در مطالعات نظری است . برای دستیابی به این هدف، از روشهای تحلیلی و مقایسه ای استفاده شده است ، که شامل بررسی تحقیقات پیشین و قیاس تطبیقی میان دیدگاههای نظری می باشد.نتایج نشان می دهد که در جوامع دموکراتیک ، طراحی فضاهای عمومی بر پایه اصول دسترسپذیری ، تنوع و امنیت به تقویت تعاملات اجتماعی و هویت جمعی می انجامد. به عکس ، در جوامع غیر دموکراتیک ، طراحی با رویکرد کنترل و نظارت بر رفتار شهروندان همراه است ، که منجر به کاهش احساس تعلق و مشارکت اجتماعی می شود. این نتایج به تدوین راهکارهای طراحی فضاهای عمومی متناسب با ویژگی های سیاسی و اجتماعی جوامع مختلف کمک می کند.

کلیدواژه ها:

فضای عمومی ، رفتارهای برنامه ریزی شده ، جوامع دموکراتیک ، جوامع غیر دموکراتیک