ارزیابی عوامل تاثیرگذار بر ارتقای کیفیت فضای بازی کودکان در شهرها باتاکید بر ایمنی وسایل بازی ( مورد مطالعه : پارک های ساحلی بندرعباس)

امروزه با افزایش شهرنشینی و تغییر نحوه زندگی ، محدودیت های فضایی و زمانی بیشتری را برای کودکان و بازی آنها ایجاد کرده که موجب شده تا روش بازی آنهاکاملا متفاوت از نسل قبل شود. نگرشی که طراحی زمین های بازی معاصر را بر اساس شناخت نیاز کودکان امروز و ارتقای کیفیت محیط های پارک هدف غایی خود قرار می دهند تا فرصت های بازی کیفی را از طریق فرآیند آگاهانه ایجاد کنند. هدف از این گزارش در نظر گرفتن عواملی است که باید در مناسب سازی محیط ها و فضاهای پارک برای کودکان در نظر گرفته شود. در جوامع شهری همواره افراد و گروههایی وجود دارند که بیش از همه در معرض آسیب پذیری در مقابل محیط قرار دارند که در این میان می توان به کودکان و نوجوانان اشاره کرد. کودکان به واسطه ویژگی های فیزیولوژیک و ضعف قدرت بدنی همواره نیازمند ایجاد محیط های مناسب و طراحی شده هستند. این گزارش با بررسی مبانی نظری موجود در باب مناسب سازی فضاهای پارک و ایجاد محیط های مطلوب برای کودکان و با شناخت مسائل و مشکلات پیش روی ضمن بیان اهمیت فضای سبز در شهرهای مدرن امروزی و تحلیل آثار اجتماعی و فرهنگی و روانی ناشی از گسترش این فضاها، به عوامل و معیارهای مناسب سازی فضای پارک برای کودکان پرداخته و راهکارهای متناسب با موضوع ارائه می دهد . جهت دستیابی به اهداف فوق از روش همبستگی (بررسی نمونه موردی ) با استفاده از راهکارهای مشاهده و برداشت میدانی و همچنین مطالعات کتابخانه ای و اطلاعات سازمانی به عنوان روشهای گردآوری اطلاعات استفادهشده است . درنهایت گزارش بر این نکته تاکید دارد که مناسب سازی محیط برای کودکان در پارک نیازمند نهادینه کردن این دیدگاه در بین مدیران و مسئولین ، بهینه سازی ضوابط و مقررات شهرسازی و معماری و درنهایت رویکردی جامع نگر و الزامآور به این مقوله است .

کلیدواژه ها:

پارک بازی ، کودکان ، ایمنی فیزیکی ، مناسب سازی