نقش مسیر گردشگری در پیوند عناصر با ارزش تاریخی -باستانی و اثرات فضایی آن، مطالعه موردی : شوش دانیال

شهر شوش از نظر سیاسی ، فرهنگی و مذهبی بسیارحائز اهمیت است ، به همین دلیل نیاز به معرفی یک مسیر گردشگری درست و کامل از ابتدای ورودی شهر تا بقعه دانیال نبی (ع) و شامل تمام آثار تاریخی می باشد. عدم وجود زیرساخت های لازم برای جذب هرچه بیشتر و بهتر گردشگران باعث عدم توجه بیشتر مسئولین و به انزوا رفتن و عدم محافظت درست آثار شده است .بنابراین هدف از انجام این پژوهش پاسخ به ایجاد و معرفی یک مسیر گردشگری با وجود زیرساخت های لازم با توجه به استفاده بهینه از پتانسیل های موجود در شهر شوش، رفع نیاز های ضروری و مهم در جهت توسعه گردشگری این شهر، و ایجاد راهکاری های مناسب برای معرفی تمام آثار دریک مسیر واحد و بدون انقطاع می باشد. این پژوهش با توجه به هدف از نوع کاربردی می باشد و بر اساس ماهیت داده ها و تحلیل ها، رویکرد روش شناسی آن کیفی است . با توجه به نتایج پژوهش های قبلی و معرفی مسیر گردشگری و نتایج پژوهش موجود، نارضایتی گردشگران به دلیل ناکارآمدی این مسیر معرفی شده است . بنابراین با وجود پتانسیل های فراوان و آثار شاخص ، بررسی مولفه های بدست آمده این مسیر بسیاری افراد، از عدم وجود زیرساخت های لازم و ضروری رضایت نداشتند. در نهایت با توجه به بررسی سنجش انجام شده و مشخص شدن نقاط ضعف و قوت، معیارهای خوب و معیارهای بد و نامطلوب سعی در ارائه راهکار در راستای بر طرف کردن این نواقص در این مسیر ناکارآمد شده است .

کلیدواژه ها:

محوطه باستانی ، گردشگری ، شوش ، مسیر پیاده