تاثیر نور روز بر جنبه ادراکی ، روانی و زیستی انسان در محیط های فیزیکی

نوریکی از مهم ترین ابزارها برای مشاهده محیط است و از مقولات اساسی برای درک فضایی محسوب می شود که بواسطه داشتن ماهیت چند جانبه ی خود (عملکردی ، تزئینی و معنایی ) می تواند بنا و کاربران آن را تحت تاثیر خود قرار دهد. هر آن چیزی که در اطراف خود می بینیم ، بازتاب نوری است که از منبع روشنایی بر اشیائ پیرامون می تابد. در این میان بینایی انسان در انتقال اطلاعات دریافتی پیرامونی به مغز و سیستم عصبی مهم ترین نقش را ایفا می کند که بر اساس شرایط روانی ، تجارب گذشته ، افکار حاکم بر فرد و ... نسبت به اطلاعات دریافتی ، واکنش های مختلفی را شاهد خواهیم بود. تحقیقات زیادی بر صحت این موضوع صحه گذاشته که نور و شرایط و حالات مختلف آن بر رفتار، روحیات و احساسات و حتی بازدهی افراد در هنگام کار تاثیر می گذارد. در پژوهش حاضر به تاثیرات نور روز بر فرایند ادراکی و روانی انسان در محیط های انسان ساخت پرداخته شده است . در واقع ، نوری که از خورشید به سمت ما صاتع می شود و به عنوان کامل ترین و مطلوب ترین نور که با جنبه های مختلف زیست محیطی و روان شناختی انسان نیز سازگار است شناخته می شود. در این پژوهش چگونگی تاثیرگذاری نور طبیعی روز بر ابعاد ادراکی و روانشناختی انسان در فضاهای مختلف زیستی با روش توصیفی مورد بررسی و مطالعه قرار گرفته است . نتایج مطالعات نشان میدهد در صورتی که طراحان بتوانند به شکلی هدفمند نور را وارد فضای معماری کنند علاوه بر افزایش کیفیت فضایی از نظر بصری ، موجبات بهره مندی کاربران از جنبه های مثبت فیزیکی و روانی نور در محیط معماری خواهند شد.

کلیدواژه ها:

نور روز ، ادراک محیطی ، روانشناسی محیط ، تاثیر نور بر سلامت جسم و روان