بررسی تاثیرات خمشی کردن اتصالات در بهسازی لرزه ای سازه های فولادی موجود

خمشی کردن اتصالات می تواند برای بهسازی لرزه ای انواع مختلف سازه های فولادی، از جمله قاب های خمشی، قاب های مهاربندی شده و سازه های ترکیبی، مورد استفاده قرار گیرد. اتصالات WFP (Welded Flange Plate) نوعی اتصال گیردار بین تیر و ستون در سازه های فولادی هستند. این نوع اتصال از ورق های فولادی مختلفی تشکیل شده است که با جوش به بال های تیر و ستون متصل می شوند. در تحقیق حاضر در یک سازه فولادی موجود ۵ طبقه با رویکرد افزایش طبقات تا ۹ طبقه ابتدا سازه را بصورت قاب خمشی با مهاربند همگرا در نرم افزار ETABS مدل کرده و سپس نتایج آن با سازه ای با مشخصات مدل اولیه با این تفاوت که اتصالات آن با WFP جایگزین گردیده مقایسه گردیده است. جهت انجام این مقایسه و کنترل های مربوطه از دستور العمل بهسازی لرزه ای سازه های فولادی موجود ( ۱-۳۶۳) استفاده گردیده است. بر اساس نتایج بدست آمده از تحلیل فوق مشخص گردید که در سازه های ۷ ، ۸ و ۹ طبقه پس از خمشی کردن اتصالات، مهار بند هایی که معیار پذیرش را داشته اند بیشتر گردیده و حدود ۵۰ درصد از مهاربند هایی که در حالت سیستم با قاب ساده معیار پذیرش را نداشته اند، در سیستم دو گانه( اتصالات خمشی) از آن ها کاسته شده است.

کلیدواژه ها:

بهسازی لرزه ای ، سازه های فولادی ، اتصالات WFP ، افزایش طبقات ، سازه های موجود