تشویق بهتر است یا تنبیه ؟

مقاله حاضر در سه فصل که فصل اول تفاوت معنای تعلیم و تربیت را بیان می کند. در فصل دوم تشویق از ابزار مهم تعلیم و تربیت است که از آن به عنوان ابزار معجزه آسا یاد میشود که اگر درست وبه جا و به موقع و حساب شده به کار رود اثرات شگفت آوری خواهد داشت و در صورت عدم استفاده صحیح اثرات نامطلوب درپی خواهد داشت که چه بسا موجب ناهنجاری هایی در روح و روان و جسم فرد میگردد از طریق تشویق نه تنها به کودکان بلکه به بزرگترها نیز میتوان فهماند که خوب و بد و خوبان و بدان مساوی نبوده و افراد جامعه و خصوصا افراد تیز بین به آنها به یک چشم نمی نگرند.فصل سوم تنبیه به معنی آگاه کردن است . هدف این است که فرد به خطایش واقف شود، از آنجایی که انجام کارهای زشت انسان و عدم انجام اعمال خوب او، غالبا ناشی از نداستن اوست، لذا مهمترین مساله در امر برای نگاه کردن اشخاص با استعداد ها سن ها و شخصیت ها ی مختلف راههای متفاوتی وجود دارد، از جمله نگاه کردن به فرد خطا کار به طوری که متوجه خطای خویش شود یا پند و موعظه و یا بر قرار کردن رابطه ای عاطفی با شخص و توجه دادن به او و یا مباحثات و مناظرات مستقیم و غیر مستقیم .اما آن مفهومی که از کلمه ی تنبیه بیشتر به ذهن افراد خطور میکند، ضرب و شتم و … است؛ در حالی که مفهوم لغوی تنبیه غالبا به معنی آگاه نمودن است اگر چه در مفاهیم دیگر نیز به کار رفته است.

کلیدواژه ها:

تعلیم و تربیت ، تشویق ، تنبیه