سرمایه اجتماعی و کارکرد آن به عنوان مبنای اساسی فرآیند رشد، پیشرفت و توسعه ( با تاکید بر ایران )

تحولات سیاسی و اجتماعی در عرصه های بین المللی، نگرش به توسعه در سطح دنیا را دستخوش تحول بنیادین نمود و مولفه های اصلی آن از رشد اقتصادی صرف، به جنبه های دیگر توسعه منجمله سیاسی، فرهنگی و اجتماعی، سوق یافت و مفهوم نوینی با عنوان « سرمایه اجتماعی » مورد توجه اندیشمندان مباحث توسعه ای واقع گردید به گونه ای که در ساختار جدید این حوزه، تمامی نیروهای اجتماعی مد نظر قرار گرفته و اثبات گشت که سرمایه اجتماعی از طریق ایجاد ارتباط و تشکیل شبکه های اجتماعی و در طی زمان، می تواند احساس اعتماد، انسجام و امنیت را در میان یک ملت پدید آورده و باعث افزایش مشارکت شهروندان در امور مختلف جامعه شده که این خود می تواند در تسری بخشی به روند توسعه همه جانبه، سرمایه ای عظیم و پشتوانه ای مستحکم برای حاکمیت باشد. هدف از این پژوهش تبیین و تحلیل تاثیر سرمایه اجتماعی و ارتباط مولفه های اساسی آن با پیشرفت و توسعه در ایران می باشد به ویژه اینکه یکی از دلایل بغرنج بودن وضعیت اقتصادی کشورمان، پایین بودن سطح کلی سرمایه اجتماعی است. بر پایه ی یافته های این پژوهش یعنی ادراک صحیح از مقوله ی سرمایه اجتماعی و ارتقاء سطح شاخص های کمی و کیفی آن، به خصوص اعتمادسازی در بین آحاد ملت و در راستای دستیابی به هنجارهای مشترک اجتماعی، می توانیم امیدوار به موفقیت بیشتر در اجرای برنامه های توسعه ای کشورمان باشیم. این نوشتار بر اساس تلفیقی از روشهای توصیفی- تحلیلی، گردآوری اطلاعات کتابخانه ای و همچنین آمارهای موجود صورت پذیرفته است.

کلیدواژه ها:

سرمایه اجتماعی ، همبستگی و اعتماد ، مشارکت ، رشد ، پیشرفت و توسعه ، ایران