چگونه با راهکارهای مناسب توانستم حسادت را به رقابت مثبت (غبطه) تبدیل کنم.

حسادت در افراد مختلف و به اشکال متفاوت جلوه می کند. چشم همچشمی و مبارزه و رقابت نتیجه داشتن همین صفت است. اغلب دانش آموزان به دوستان صمیمی خود حسادت می کنند و دوست دارند همیشه نمره خودشان از نمره او بیشتر باشد و این عاملی در ایجاد رقابت بین دو نفر می باشد. یک معلم نباید در اندیشه سرکوب این صفت باشد، بلکه باید بتواند این ویژگی را در مسیر صحیح خود هدایت کند. اصولا نقش یک معلم در پرورش افراد باید نقش هدایت کننده باشد نه راهبرنده. هدف: هدف از تحقیق حاضر این است که حس حسادت دانش آموزان سال دوازدهم در موردرقابت کنکور و امتحانات نهایی را به همدلی، همکاری و رقابت سازنده تبدیل کنیم.روش: روش مطالعه در این پژوهش اقدام پژوهشی یا مطالعه موردی بوده است.جامعه آماری: دانش آموزان پایه دوازدهم در رشته های انسانی، تجربی و ریاضیابزار گردآوری: مشاهده، مصاحبه با اولیاء، مراجعه به کتب و مقالات تربیتییافته ها: برای نهادینه کردن حس همدلی، همیاری و رقابت سازنده از طریق مشاهده، مصاحبه با اولیاء و مدیر و رویکرد شش کلاه تفکر استفاده نمودم و با تحلیل حس حسادت، منشا آن را در خانواده یافتم، با خانواده ها جلسه گذاشتم و فعالیت های کلاسی را بصورت مشارکتی و همیاری با کمک دبیران دروس مختلف آغاز کردم. تاثیر روش مشارکتی فوق العاده و کم کم حس حسادت و تنگ نظری از بین رفت.نتیجه گیری: در این اقدام پژوهی با همکاری مدیر و خانواده ها توانستم طی سه ماه با استفاده از راهکارهای مناسب، انگیزه همدلی، همیاری و تعاون را دانش آموزان ایجاد نمایم و حسادت آنها به رقابت سالم تبدیل شد.

کلیدواژه ها:

حسادت ، رقابت ، راهکار ، دانش آموزان