بررسی نقش روابط عاشقانه و مهارت های زناشویی در کیفیت زندگی زوجین مراجعه کننده به مراکز مشاوره

این پژوهش با هدف بررسی رابطه روابط عاشقانه و مهارت های زناشویی با کیفیت زندگی زوجین در شهر کرمان صورت گرفته است . روش پژوهش حاضر از نوع همبستگی بوده است .جامعه آماری آن شامل کلیه افراد مراجعه کننده به یکی از مراکز آماری (۲۸۰ نفر ) در سال۱۳۹۷ بوده است ، نمونه آماری شامل ۱۳۰ نفر می باشد که با استفاده از فرمول کوکران به دست آمده است . در این پژوهش از روش نمونه گیری تصادفی ساده استفاده شده است . پرسشنامه های استفاده شده در پژوهش ، پرسشنامه رضایت زناشویی انریچ(۱۹۸۹) ، پرسشنامه مقیاس مثلثی عشق استرنبرگ(۱۹۸۶) و پرسشنامه کیفیت زندگی زناشویی غلامعلیان ، باغبان و احمدی (۱۳۹۲) می باشند . برای بررسی نتایج از آزمون های سی اچ آی – اسکور ، همبستگی اسپیرمن و تاوکندال استفاده شده است ، نتایج بدست آمده از تحلیل پرسشنامه حاکی از این است که بین مهارت گفتگو و ارتباط کلامی ، مدیریت روابط جنسی ، ابراز عشق و محبت و مدیریت در روابط با خانواده همسر با کیفیت زندگی زوجین در شهر کرمان رابطه معنی داری وجود دارد . اما بین رضایت از زندگی زناشویی با کیفیت زندگی زوجین رابطه معنی داری وجود ندارد . بین سن ، وضعیت شغلی ، تحصیلات ، مدت ازدواج با کیفیت زندگی رابطه معنی داری وجود دارد ، اما بین جنس و کیفیت زندگی رابطه معنی داری وجود نداشت .

کلیدواژه ها:

کیفیت زندگی ، عشق ، مهارت های زناشویی ، رضایت از زندگی