رابطه خود تنظیمی یادگیری با پیشرفت تحصیلی در دانش آموزان

سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 14

فایل این مقاله در 15 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

CHHE01_1024

تاریخ نمایه سازی: 20 دی 1403

چکیده مقاله:

پژوهش حاضر به بررسی رابطه میان خود تنظیمی یادگیری و پیشرفت تحصیلی در دانش آموزان پرداخته است. هدف اصلی این پژوهش، تحلیل تاثیر مهارت های خود تنظیمی یادگیری بر عملکرد تحصیلی دانش آموزان و شناسایی ابعاد مختلف خود تنظیمی یادگیری که بیشترین تاثیر را بر پیشرفت تحصیلی دارند، می باشد. پژوهش از نوع توصیفی-تحلیلی است و داده ها از طریق پرسش نامه خود تنظیمی یادگیری و نمرات آزمون های پایان ترم گردآوری شده اند. نمونه پژوهش شامل ۳۰۰ دانش آموز از پایه های نهم تا دوازدهم است که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شده اند.نتایج تحلیل داده ها نشان می دهد که میانگین نمرات خود تنظیمی یادگیری در بین دانش آموزان ۳.۷۵ از ۵ به دست آمده است. این میانگین نشان دهنده سطح نسبتا خوب از مهارت های خود تنظیمی یادگیری در نمونه مورد بررسی است. نتایج نشان می دهد که ابعاد مختلف خود تنظیمی یادگیری شامل برنامه ریزی، نظارت و ارزیابی و تنظیم، تاثیر مثبت و معناداری بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دارند. میانگین نمرات پیشرفت تحصیلی دانش آموزان نیز ۱۶.۲ از ۲۰ به دست آمده است که نشان دهنده عملکرد تحصیلی نسبتا خوب در این گروه است.تحلیل همبستگی پیرسون نشان داد که رابطه ای مثبت و معنادار بین نمرات خود تنظیمی یادگیری و پیشرفت تحصیلی وجود دارد (r = ۰.۶۸، p < ۰.۰۱). این نتیجه تاکید می کند که با افزایش سطح مهارت های خود تنظیمی یادگیری، پیشرفت تحصیلی نیز به طور معناداری افزایش می یابد. تحلیل رگرسیون چندگانه نیز تایید کرد که ابعاد مختلف خود تنظیمی یادگیری به ویژه برنامه ریزی (β = ۰.۳۲)، نظارت (β = ۰.۲۵) و ارزیابی و تنظیم (β = ۰.۲۹) به طور معناداری پیشرفت تحصیلی را پیش بینی می کنند و مدل رگرسیون ۴۷% از تغییرات پیشرفت تحصیلی را توضیح می دهد (R² = ۰.۴۷).علاوه بر این، تحلیل تفاوت های جنسیتی نشان داد که بین نمرات خود تنظیمی یادگیری و پیشرفت تحصیلی دختران و پسران تفاوت معناداری وجود ندارد، اما در پایه های تحصیلی مختلف، نمرات به طور قابل توجهی متفاوت است و دانش آموزان در پایه های بالاتر نمرات بالاتری در هر دو مقیاس خود تنظیمی یادگیری و پیشرفت تحصیلی کسب کرده اند.با توجه به یافته های این پژوهش، پیشنهاد می شود که مدارس به تقویت مهارت های خود تنظیمی یادگیری از طریق برگزاری کارگاه های آموزشی، استفاده از فناوری های آموزشی، و ارائه بازخورد مستمر بپردازند. همچنین، پیشنهاد می شود که مشاوره و حمایت فردی برای دانش آموزان ارائه شود و برنامه های توانمندسازی ویژه ای برای بهبود مهارت های خود تنظیمی طراحی گردد. این پژوهش تاکید می کند که بهبود مهارت های خود تنظیمی یادگیری می تواند به بهبود پیشرفت تحصیلی و ارتقاء کیفیت آموزش و یادگیری در مدارس کمک کند

نویسندگان

ریحانه رمضان زاده اندواری

کارشناسی علوم تربیتی(مدیریت برنامه درسی)