بازآفرینی و ساماندهی بافت های ناکارآمد شهرینمونه موردی: شهر سقز

شهر فرایندی تاریخی است و پیش از آنکه ماهیتی کالبدی داشته باشد، پدیده ای فرهنگی است. شهر با توجه به برخورداری از پتانسیل بافت با ارزش تاریخی جاذب گردشگران مختلف داخلی و خارجی است. آنچه به عنوان مکمل می تواند نقش مهمی در پیشبرد بازآفرینی شهر ایفا کند، وجود زیرساختهای مختلفی است که می تواند زیست پذیری و ارتقای این بافت های شهری را به دنبال داشته باشد، که این امر جز با مشارکت عمومی و برنامه ریزی، اجرا و نظارت سازمانهای متولی طرحها عملی نیست. در پژوهش حاضر که از نوع توصیفی - تحلیلی است، به بررسی بازآفرینی شهری بافت تاریخی سقز پرداخته شده است. با توجه به اینکه هدف از پژوهش حاضر بازآفرینی بافت تاریخی شهر و توصیف و تبیین آن و پیشنهاد یک استراتژی بهینه جهت توسعه فعالیتهای آتی است، روش سوات بهترین روشی است که در آن با فهرست کردن نقاط ضعف و قوت، فرصتها و تهدیها استراتژی نهایی ارائه می گردد. استراتژی بدست آمده از نوع استراتژی رقابتی – تهاجمی است، که بر اساس آن بایستی با استفاده بهینه از فرصت های موجود در جهت کم کردن تهدیدها و تقویت نقاط ضعف گام برداشت. در یک نتیجه کلی می توان گفت که بازآفرینی شهری امری حیاتی در جلوگیری از مرگ تدریجی بافت های با ارزش تاریخی تلقی شده و باید همگام با توسعه شهری و ارتباط فضایی بین بخش هایمختلف شهر، در جهت تقویت این بافت و افزایش حس تعلق به مکان و زیست پذیری در این بخش با اهمیت گام برداشت.

کلیدواژه ها:

بازآفرینی شهری ، ساماندهی ، بافت ناکارآمد ، مدل سوات ، سقز