بررسی آبشویی نیترات و حجم زهاب در روشهای مدیریت سطح ایستابی در اقلیم گرم و خشک دزفول

حلالیت بالای ازت منجر به آبشویی آن به صورت نیترات و انتقال سریع به آبهای زیرزمینی میگردد. این مشکل در اراضی فاریاب تحت روشهای آبیاری سطحی بیشتر نمود پیدا میکند. استفاده از روشهای جدید مدیریت سطح ایستابی میتواند ضمناستفاده بیشتر از آبهای آبیاری و همچنین آبهای زیرزمینی آبشویی نیترات را نیز تقلیل دهد. هدف از انجام این مطالعه، بررسی روند تغییرات غلظت نیترات در زهاب و همچنین میزان زهاب خارج شده از منطقه ریشه، در دو روش مدیریت سطح ایستابیشامل زهکشی کنترل شده و آبیاری زیرزمینی در مقایسه با زهکشی آزاد میباشد. در همین راستا در یک بررسی لایسیمتریغلظت نیترات در زهاب خروجی در تیمارهای زهکشی کنترل شده، آبیاری زیرزمینی و زهکشی آزاد تحت کشت گیاه ذرت دانهای در چهار تکرار در قالب طرحی کامل تصادفی مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج این تحقیق نشان داد که غلظت نیترات در زهاب دو روش زهکشی کنترل شده و زهکشی آزاد به ترتیب10/8و13/9 میلیگرم در لیتر مشاهده گردید. میزان حجم زهاب خارج شده از منطقه توسعه ریشه در زهکشی کنترل شده و زهکشی آزاد به تدریج 10 و 45 لیتر در طول فصل رشد مشاهده گردید