رابطه بین هوش هیجانی و عملکرد معاملاتی سرمایه گذاران

این مطالعه به بررسی رابطه بین ویژگی های هوش هیجانی و عملکرد معاملاتی سرمایه گذاران می پردازد. همچنین بررسی می کند که آیا سوگیری های رفتاری مانند اعتماد به نفس بیش از حد و اثر گله مندی می توانند در این رابطه میانجی گری کنند.این مطالعه با استفاده از متغیرهای برون زا (ویژگی هوش هیجانی)، متغیرهای درون زا (عملکرد معاملاتی سرمایه گذاران) و متغیرهای میانجی (اعتماد به نفس بیش از حد و اثر گله مندی) به انجام پژوهش بنیادی می پردازد. نمونه ای از ۵۰۰ سرمایه گذار ایرانی با پرسشنامه ای با گزینه های پاسخ مقیاس لیکرت ۵ درجه ای مورد بررسی قرار گرفتند. برای سنجش میانجی گری از آزمون سوبل و برای آزمون فرضیه از مدل معادلات ساختاری (SEM) استفاده شد. نتایج این مطالعه نشان می دهد که ارتباطی بین هوش هیجانی و عملکرد معاملاتی سرمایه گذاران وجود ندارد. یافته ها همچنین نشان می دهند که برخلاف اثر گله مندی، اعتماد به نفس بیش از حد تاثیر مثبت قابل توجهی بر قضاوت های معاملات سهام دارد. آزمون های میانجی گری نشان می دهند که سوگیری رفتاری اعتماد به نفس بیش از حد تا حدودی رابطه بین هوش هیجانی و عملکرد معاملاتی سرمایه گذاران را میانجی گری می کند. ارتباط بین هوش هیجانی و عملکرد معاملاتی سرمایه گذاران مستقل از اثر گله مندی شناخته شد. سرمایه گذاران می توانند به طور عمدی تاثیر این سوگیری ها را بر فرآیند تصمیم گیری خود کاهش دهند، خودآگاهی خود را بهبود بخشند و تصمیمات منطقی تری بگیرند. این امر می تواند منجر به برنامه های سرمایه گذاری آگاهانه تر و موفق تر شود.

کلیدواژه ها:

سوگیری های رفتاری ، هوش هیجانی ، اثر گله ، غرور و اعتماد به نفس بیش از حد ، انتخاب های معاملات سهام ، سرمایه گذاران