به کارگیری روش "تحلیل تصمیم گیری چند متغیره" ( الکتر) در رتبه بندی مناطق شهر اهواز

یکی از راههای دستیابی به توسعه متوازن شهری، توزیع عادلانه خدمات در مناطق مختلف شهر است. نابرابری در نحوه ی توزیع خدمات، تاثیر قابل توجه ای بر سازمان فضایی و هزینه های مدیریت شهری دارد. بنابراین آمایش و ساماندهی فضا به منظور مدیریت بهینه شهری، توزیع عادلانه امکانات و خدمات شهری را ضروری ساخته است. در مقاله حاضر مناطق هشت گانه شهر اهواز از لحاظ برخورداری از شاخص های توسعه شهری مورد بررسی قرار گرفته است. رویکرد حاکم بر این مقاله توصیفی- تحلیلی و استفاده از منابع اسنادی و هم چنین بهره گیری از روش "تحلیل تصمیم گیری چند متغیره" ( الکتر) بر اساس ۱۲ شاخص توسعه شهری است. به منطور وزن دهی معیارها نیز از مدل AHP استفاده شده است. نتایج مقاله نشان می دهد که توزیع منابع و امکانات شهر اهواز متناسب با توزیع جمعیت مناطق نیست. مناطق ۳ و ۴ از لحاظ برخورداری از شاخص های مورد نظر، توسعه یافته و روبه توسعه و منطقه ۵ با دارا بودن رتبه شش در پایین ترین سطح توسعه قرار دارد. که این امر موجب وابسته شدن مناطق با سطح توسعه پایین به مناطق برخوردار شده و به تبع آن شکاف اجتماعی و اقتصادی سیستم شهری را در پی داشته است.

کلیدواژه ها:

"Ranking" ، "Spatial justice" ، "Sustainable urban development" ، "ELECTRE Method" ، "The city of Ahwaz" ، "رتبه بندی" ، "عدالت فضایی" ، "توسعه پایدار شهری" ، " مدل الکتر" ، "شهر اهواز"