تحلیل رمان تاریخی سه جلدی گذر از رنج ها از تولستوی برپایه دیدگاه لوکاچ و آدورنو

تاریخ در بستر ادبیات و هنر، گذشته از اینکه جامعه­ را به هدف­ های انسانی و فطرت جویانه سمت و سو می دهد، وظیفه دارد بازتاب رفتارهای گذشتگان برای اکنون و آینده باشد تا فطرت اجتماعی انسان را بیدار کند. این بیداری فطرت در انسان، نیازمند رسانه­ ای است که هم­جنس فطرت باشد. به همین دلیل هنر و ادبیات بستر این رخداد می­شود. از دیدگاه تکوینی لوکاچ و آدورنو رسالت نویسنده به عنوان پژوهشگر تاریخی، اجتماعی و ادبی، تاثیرگذاری بر جامعه­ ای است که خود او از دل آن جامعه برآمده و همراه با تاثیرها و کشف و شهودهایی است. رمان تاریخی سه جلدی گذر از رنج ها یکی از مهم ترین رمان های الکسی نیکلایویج تولستوی(۱۹۴۵-۱۸۸۳) است که  دامنه تاریخی آن بین سال های (۱۹۱۹-۱۹۱۴) را در بر می گیرد. در این پژوهش سعی بر آن بوده تا این اثر بر پایه دیدگاه لوکاچ و آدورنو با توجه به پرسش ها و هدف و با مراجعه به منابع کتابخانه­ ای و غیره به روش اسنادی­­­- کیفی تحلیل شود. یافته های پژوهش اذعان دارند، تولستوی هم صدا با اصول فکری آدورنو و لوکاچ ادبیات را در خدمت ایدئولوژی و روشنگری قرار داده، کوشیده است در قالب هنر و ادبیات حقیقت ذهنی را به مدد شخصیت های اثرش به عینیت تبدیل کند.

کلیدواژه ها:

گذر از رنج ها ، لوکاچ ، آدورنو ، رمان تاریخی ، الکسی تولستوی