اجتماع پذیری در محیط محله: واکاوی عوامل موثر بر ارتقای فعالیت بدنی در سالمندان(رویکردی پدیدارشناسانه)

سالمندی فعال راهی موثر جهت بهبود کیفیت زندگی و بهزیستی سالمندان است. هم راستا با نیاز های امروز در جامعه ایران هدف از انجام این پژوهش تحلیل زوایای خاص در درک محیط محله از دیدگاه سالمندان و همچنین توصیفی از وضعیت فعالیت بدنی سالمندان در محیط محله در شهر تهران است. پژوهش حاضر، کیفی و در زمره مطالعات تفسیری است که با بهره گیری از راهبرد پژوهش پدیدارشناسی در صدد تبیین و تفسیر جوهره تجربه سالمندان از فعالیت بدنی در سطح محله و شناخت عمیق این پدیده است. جامعه مورد نظر در این پژوهش سالمندان دارای فعالیت بدنی در محیط محله ی اختیاریه در شهر تهران است. در نهایت با ۲۴نفر مصاحبه شد. داده های به دست آمده با استفاده از روش کلایزی، کدگذاری و تحلیل شدند. بر اساس تحلیل داده ها یک مضمون اصلی(اجتماع پذیری سالمندان فعال در محیط محله) و سه مضمون فرعی (من اجتماعی فعال در محیط محله، بازی پذیری و مشارکت اجتماعی در راستای فعالیت بدنی بیشتر در محیط محله، تعامل اجتماعی بیشتر در راستای فعالیت بدنی در محیط محله،) به دست آمد. بنابر نتایج به دست آمده می توان نتیجه گیری کرد که در کنار ویژگی های کالبدی محیط محله، بستر فرهنگی و اجتماعی حاکم بر جوامع محلی می تواند مناسبات رفتاری را به نفع فعال تر شدن تغییر دهد.

کلیدواژه ها:

شمول اجتماعی ، تعامل اجتماعی ، سالمندی فعال ، فعالیت بدنی ، محله