تعیین رابطه نگهداشت منابع انسانی با استرس شغلی کارمندان مراکز جامع سلامت غرب تهران

زمینه و هدف: در حال حاضر در کشور ما مسئله نگهداشت درسازمان ها و استرس شغلی مورد توجه خاصی قرار گرفته است با این وجوددر مراکز بهداشتی درمانی که سطح اول در ارائه خدمات بهداشتی درمانی محسوب می شوند: این مسئله مورد غفلت قرار گرفته است. برهمین اساس در این پژوهش سعی بر پیدا کردن رابطه ی معناداری میان کیفیت نگهداشت منابع انسانی با استرس شغلی هستیم. روش بررسی: دراین مطالعه به روش میدانی از طریق مراجعه به مراکز جامع سلامت غرب تهران و توزیع و جمع آوری پرسشنامه استاندارد نگهداشت منابع انسانی و استرس شغلی اقدام گردیده است. از طریق آزمون های کلموگروف - اسمیرنوف آزمون همبستگی اسپیرمن از طریق نرم افزار spss به بررسی وجود رابطه میان نگهداشت منابع انسانی با استرس شغلی کارمندان پرداخته شده است. در این پژوهش به علت طبقات همگن جامعه روش نمونه گیری به صورت تصادفی - طبقاتی در ۱۶ طبقه و حجم نمونه به روش کوکران ۱۷۳ نفر محاسبه گشته است همچنین این پژوهش منظر ماهیت تحلیلی از منظر اجرا پیمایشی از منظر زمان مقطعی و از منظر نتیجه کاربردی می باشد. نتیجه گیری: در مطالعه حاضر پس از آشنایی با مولفه های تاثیرگذار در امر حفظ و نگهداشت منابع انسانی و پس از سنجش رابطه میان مولفه ها با استرس شغلی این نتیجه حاصل گشت که میان احترام متقابل، عوامل محیطی سلامت جسم و روان، فرصت های شغلی و ارتقاء جلوگیری از ترک خدمت و امنیت شغلی با میزان استرس شغلی کارمندان مراکز سلامت غرب تهران رابطه معنادار و همبستگی از نوع منفی وجود دارد. در مقابل این نکته حائز اهمیت است که مطابق نتایج حاصل از تحلیل های آماری دو مولفه شرایط مطلوب و امکاات رفاهی در مراکز سلامت غرب تهران رابطه معناداری با استرس شغلی ندارد.

کلیدواژه ها:

نگهداشت منابع انسانی ، استرس شغلی ، مرکز سلامت