بررسی آزمایشگاهی عملکرد بیوراکتور غشایی (MBR) در بازیافت آب از فاضلابخاکستری

با توجه به افزایش تقاضا برای آب و محدودیت منابع به دلیل رشد جمعیت ، کاهش بارشها و چالش های اقتصادی و زیست محیطی ، بازیافت آب از فاضلاب خاکستری به عنوان یک راهکار نوین و پایدار می تواند نیازهای آبی رو به رشد را پاسخ دهد. امروزه، فناوری بیوراکتور غشایی (MBR) به عنوان یک راهحل پیشرفته و موثر در تصفیه فاضلاب، راندمان تصفیه را بهبود بخشیده است . لذا به منظور بومی سازی این تکنولوژی نوین ، بهینه سازی و عملکرد سیستم بیوراکتور غشایی در بازیافت آب از فاضلاب خاکستری مورد مطالعه قرار گرفت . جهت انجام این پژوهش ، ابتدا یک پایلوت آزمایشگاهی بیوراکتور غشایی با حجم مفید بیوراکتور ۱۰ لیتر ساخته شد. در این بیوراکتور از یک مدول غشایی الیاف توخالی پلی پروپیلن استفاده گردید. پایلوت آزماشگاهی مذکور به مدت۵ ماه در شرایط بهره برداری پیوسته با فاضلاب خاکستری مجتمع خوابگاهی دانشگاه شیراز مورد آزمایش قرار گرفت . در این مطالعه ، عملکرد این سیستم در چهار زمان ماند هیدرولیکی ۳ الی ۹ ساعت در حدف موادآلی ، کدورت و مواد معلق بررسی شد.نتایج نشان داد که این سیستم توانایی حذف بالای ۹۵ درصد COD، بیش از ۵/۹۹ درصد ۵BOD، بیش از ۲/۹۹ درصد موادمعلق ، و دستیابی به خروجی با COD کمتر از ۱mg. l- ۵/۱۰، ۵BOD کمتر از ۱mg. l- ۴/۰، مواد معلق کمتر ازmg. l-۱۶/۰، و کدورت زیر NTU ۳/۰ را دارد. همچنین مشاهدات بیانگر آن بود که کاهش زمان ماند هیدرولیکی از ۹ ساعت به ۳ ساعت تاثیر منفی قابل ملاحظه ای بر حذف مواد آلی ، مواد معلق کل و کدورت نداشت . بنابراین می توان نتیجه گرفت که سیستم بیوراکتور غشایی با زمان ماند هیدرولیکی بهینه ۳ ساعت در تصفیه فاضلاب خاکستری از کارآمدی بالایی برخوردار است و پساب حاصل از این سیستم می تواند به عنوان یک منبع آب پایدار برای مصارف غیر شرب در حوزههای شهری و صنعتی مورد استفاده قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

بازیافت آب ، بیوراکتور غشایی ، فاضلاب خاکستری ، مواد آلی ، زمان ماند هیدرولیکی