تاثیر خودباوری بر انگیزش تحصیلی و سلامت روان در دانش آموزان ابتدایی

خودباوری یکی از ویژگی های روان شناختی مهم است که نقش بسزایی در فرآیند یادگیری و سلامت روان دانش آموزان دارد. این مقاله مروری به بررسی تاثیر خودباوری بر انگیزش تحصیلی و سلامت روان در دانش آموزان ابتدایی می پردازد. در دوران ابتدایی، که پایه های تحصیلی و روان شناختی شکل می گیرد، خودباوری به عنوان عاملی کلیدی در فرآیند رشد و یادگیری شناخته می شود. مطالعات مختلف نشان داده اند که دانش آموزانی که خودباوری بالاتری دارند، به طور معمول در تحصیل موفق تر بوده و در مقابل چالش ها و مشکلات تحصیلی انعطاف پذیری بیشتری از خود نشان می دهند. این ویژگی روان شناختی موجب افزایش انگیزش تحصیلی در دانش آموزان می شود و آن ها را به تلاش بیشتر و پشتکار در انجام تکالیف و فعالیت های درسی ترغیب می کند. همچنین، خودباوری به بهبود سلامت روانی دانش آموزان کمک می کند و موجب کاهش اضطراب، استرس و افسردگی می شود. در این راستا، دانش آموزانی که اعتماد به نفس بالایی دارند، معمولا در مواجهه با شکست ها و ناکامی ها از خود انعطاف پذیری و توانایی برای بازسازی مجدد نشان می دهند. این مقاله به تحلیل آثار تقویت خودباوری در افزایش انگیزش تحصیلی و بهبود سلامت روان دانش آموزان ابتدایی پرداخته و به این نتیجه می رسد که ایجاد محیط هایی حمایتی که به تقویت خودباوری کمک کنند، می تواند به عملکرد تحصیلی بهتر و بهبود وضعیت روان شناختی دانش آموزان منجر شود. در نهایت، تقویت خودباوری باید در برنامه های آموزشی و پرورشی مدارس گنجانده شود تا تاثیرات مثبت آن بر بهبود یادگیری و سلامت روانی دانش آموزان آشکارتر شود.

کلیدواژه ها:

خودباوری ، انگیزش تحصیلی ، سلامت روان ، دانش آموزان ابتدایی ، اعتماد به نفس ، انگیزش درونی ، یادگیری ، استرس ، اضطراب