تحلیل سطح توسعه یافتگی شهرستان های استان البرز

توسعه­یافتگی از مباحثی است که در سال­های گذشته میان جغرافی­دانان و برنامه ریزان اهمیت ویژه ای یافته است. از آنجا که خدمات عمومی ساختاردهنده­ی شکل و ماهیت اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، کالبدی و فضایی مناطق است، نابرابری در نحوه ­ی پراکنش و توزیع آن ها تاثیر جبران ناپذیری بر ساختار و ماهیت مناطق گذاشته و سبب پیدایش انواع سطوح توسعه شده و برای برخی مناطق، منافعی را به­وجود می آورد. این پژوهش باهدف تحلیل سطح توسعه­یافتگی شهرستان های استان البرز انجام شده است. بر این اساس، روش انجام پژوهش مقایسه­ای تحلیلی، نوع آن کاربردی، و جمع آوری داده­ها به­شیوه­ی اسنادی و کتابخانه ای است. در این راستا پس از تعیین شاخص­ها (۴۳ شاخص) در قالب چهار بعد با بهره گیری از سه مدل TOPSIS ، SAW ، WASPAS و روش ادغام نتایج با روش میانگین رتبه­ها، شهرستان های استان البرز ازنظر برخورداری از خدمات، سطح­بندی شده و اولویت برنامه ریزی ها برای هر شهرستان باتوجه به پراکنش خدمات عمومی مشخص شدند. یافته­های پژوهش نشان می دهد که شهرستان های کرج، ساوجبلاغ و نظرآباد ازنظر پراکنش خدمات عمومی در پایین­ترین سطح توسعه­یافتگی (چهارم) و شهرستان های اشتهارد و طالقان با رتبه­ی ۲ و ۱ در بالاترین سطح توسعه­یافتگی (اول) جای گرفته اند. نتایج ضریب هم­بستگی پیرسون [nyh۱] نیز بیانگر آن است که بین جمعیت به­عنوان مهم­ترین عامل در خدمات­رسانی و پراکنش خدمات رابطه­ی منطقی­ای نیست؛ بنابراین نظام توزیع خدمات در استان البرز نیازمند برقراری ارتباط منطقی و هماهنگ بین توزیع جمعیت و پراکنش خدمات است.

کلیدواژه ها:

WASPAS ، TOPSIS ، .SAW ، Development ، Alborz province ، WASPAS ، TOPSIS ، SAW ، واژگان کلیدی: توسعه­یافتگی ، استان البرز