تبیین نظری اصول محتوایی و مولفه های مبنایی تدوین الگوی بومی (اسلامی– ایرانی) مدیریت: با تاکید بر مدیریت روستایی

سکونت روستایی در ایران و مدیریت آن پیشینه ای به قدمت یکجانشینی در کره زمین دارد اما با وجود از مشکلات عدیده رنج می برد. عدم وجود یک چهارچوب مبنایی برای هماهنگ کردن فعالیتهای مربوط به مدیریت روستایی از مهمترین دلایل این مشکلات است. وجود این ضعف موجب آشفتگی در تصمیم سازیها و تصمیم گیریها، عدم پذیرش مردم، عدم کارایی و اثربخشی مدیریت روستایی شده است. آنچه در طراحی این مبانی مورد نیاز است آن است که باید برپایه نیازها و اندیشه جامعه هدف و دستاوردهای علمی استوار باشد؛ بر این اساس هدف ما در این مطالعه یافتن مفاهیم مشترک مدیریت(روستایی) در دو فرهنگ اسلامی و ایرانی و مقایسه آن با اصول علمی رایج است. برای دستیابی به این اهداف برخی منابع مرتبط با مدیریت ایرانی، مدیریت اسلامی، مدیریت روستایی و اسناد بالادستی نظام به شیوه اسنادی و با روش تحلیل محتوای کمی مطالعه و سپس یافته های آنها با یکدیگر مورد مقایسه قرار گرفت. نتایج این تحقیق نشان می-دهد که مولفه عدالت، مهمترین اصل در منابع اسلامی و ایرانی است که مغایرتی هم با اصول علمی موجود ندارد. بنابراین باید ابعاد، شاخص ها و شروط مختلف عدالت مبنای تدوین هر الگوی بومی با موضوع مدیریت روستایی کشور قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

Rural Management ، Islamic-Iranian Component ، Justice ، مدیریت روستایی ، مولفه های اسلامی- ایرانی ، عدالت