چالش های دیوان عدالت اداری در برابر فساد اداری

فساد مالی و اداری به معنای اولویت بخشی به منافع شخصی بر منافع عمومی و استفاده نادرست از قدرت و اختیارات قانونی برای تامین اهداف فردی است. این پدیده مخرب، ریشه در عوامل گوناگونی دارد که ازجمله مهم ترین آن ها می توان به نبود نظارت کارآمد و کافی اشاره کرد. نظارت و نقش آن در افزایش شفافیت و کاهش فساد حائز اهمیت هست. فساد مالی و اداری به عنوان یکی از چالش های اساسی جوامع شناخته می شود، با سوءاستفاده از منابع عمومی و نقض قوانین؛ پیامدهایی چون کاهش بهره وری اقتصادی، افت سرمایه گذاری و تضعیف شایسته سالاری را به دنبال دارد. لذا نقش نظارت قضایی و نهادهایی نظیر دیوان عدالت اداری و سازمان بازرسی کل کشور در کاهش فساد مالی و اداری بسیار حائز اهمیت است؛ اما متاسفانه با توجه به چالش های نظارتی دیوان عدالت اداری که شامل محدودیت صلاحیت، تقلیل نظارت به دعاوی ابطال و نظارت منفعلانه آن است، امکان رسیدگی به این گونه فسادها را محدود می کند. برای رفع این مشکلات، بازنگری و بازطراحی ساختارها و صلاحیت های مراجع نظارتی امری ضروری به نظر می رسد. این بازطراحی باید با تاکید ویژه بر تقویت نظارت خودکار صورت گیرد تا ضمن پیشگیری از تخلفات، امکان شناسایی سریع و کارآمد موارد فساد اداری را فراهم سازد و کارایی نظام نظارتی را به طور قابل توجهی افزایش دهد.

کلیدواژه ها:

دیوان عدالت اداری ، فساد مالی ، فساد اداری ، صلاحیت نظارتی.