تاثیر فعالیت های فوق برنامه بر توسعه ابتکار و خلاقیت در تعلیم و تربیت

فعالیت های فوق برنامه در نظام های آموزشی به عنوان ابزاری موثر برای تقویت مهارت ها و استعدادهای دانش آموزان شناخته شده اند. این فعالیت ها نه تنها فرصتی برای یادگیری غیررسمی و سرگرمی فراهم می آورند، بلکه می توانند به طور قابل توجهی در توسعه ابتکار و خلاقیت دانش آموزان موثر واقع شوند. پژوهش حاضر به بررسی عوامل موثر بر ابتکار و خلاقیت در دانش آموزان با تاکید بر فعالیت های فوق برنامه در زمینه های مختلف تعلیم و تربیت می پردازد. نتایج این تحقیق نشان می دهد که مشارکت دانش آموزان در فعالیت های فوق برنامه، همچون هنر، ورزش، علوم و تکنولوژی، به طور چشمگیری موجب افزایش اعتماد به نفس، توانایی حل مسئله و تفکر انتقادی می شود. همچنین، فعالیت هایی که با همکاری گروهی و تعامل اجتماعی همراه هستند، فرصتی برای تقویت مهارت های ارتباطی و توسعه تفکر خلاقانه فراهم می آورند. در این راستا، محیط های آموزشی که این گونه فعالیت ها را به طور سیستماتیک در برنامه های خود گنجانده اند، محیط های مناسبی برای رشد خلاقیت و ابتکار دانش آموزان به شمار می روند. این تحقیق تاکید دارد که برای توسعه خلاقیت در نسل های آینده، باید فعالیت های فوق برنامه با دقت و به طور منظم در ساختار آموزشی مدارس وارد شود.

کلیدواژه ها:

دانش آموزان ، فوق برنامه ، خلاقیت ، تعلیم و تربیت