اثر بخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر کاهش تعارضات زناشویی در زوجین مراجعه کننده به مراکز مشاوره

هدف پژوهش حاضر اثر بخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر کاهش تعارضات زناشویی بود بر این اساس دو گروه آزمایش و کنترل انتخاب شدند در این پژوهش از طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل و پیگیری سه ماهه استفاده شد. جامعه آماری شامل کلیه ی زوجین مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر کرمانشاه در سال های ۱۴۰۱-۱۴۰۲ بود که از بین آنها به تعداد ۳۰ نفر به روش در دسترس به عنوان نمونه انتخاب شد و در دو گروه ۱۵ نفره آزمایش و کنترل گمارش شدند. برنامه آموزشی در ۸ جلسه اجرا شد و آزمودنی ها به پرسشنامه ی تعارضات زناشویی MCQثنایی (۱۳۷۹)پاسخ دادند. داده ها به روش تحلیل کوواریانس تک متغیره ی (ANCOVA)و به کمک نرم افزار آماری SPSS نسخه ی ۲۷ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج این پژوهش نشان داد که آموزش درمان میتنی بر پذیرش و تعهد بر کاهش تعارضات زناشویی اثر بخش است و درمانگران خانواده می توانند از این روش آموزشی به منظور بهبود روابط زوجین استفاده کنند.

کلیدواژه ها:

درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد ، کاهش تعارضات زناشویی ، زوج درمانی