رابطه بازخورد مثبت با بازخورد هوشمند در فرآیند آموزش و پرورش

تحقیق حاضر به بررسی رابطه بین بازخورد مثبت و بازخورد هوشمند در فرآیند آموزش و پرورش می پردازد. موضوع بازخورد در سیستم های آموزشی به عنوان یکی از عوامل کلیدی در ارتقاء یادگیری و بهبود عملکرد دانش آموزان مطرح است. در این راستا، بازخورد مثبت به عنوان ابزاری برای تقویت انگیزه، عزت نفس و اعتماد به نفس دانش آموزان عمل می کند. این نوع بازخورد به یادگیرندگان کمک می کند موفقیت های خود را شناسایی کنند و در نتیجه، آن ها را به ادامه ی یادگیری تشویق می نماید. از سوی دیگر، بازخورد هوشمند به کارگیری فناوری های نوین و تجزیه و تحلیل داده ها به منظور ارائه اطلاعات دقیق و شخصی سازی شده برای یادگیرندگان است. این نوع بازخورد به معلمان کمک می کند نقاط قوت و ضعف دانش آموزان را شناسایی کرده و به تنظیم برنامه های آموزشی متناسب بپردازند. با توجه به تغییرات سریع در روش های آموزشی و پیشرفت فناوری، مطالعه ی این رابطه می تواند به ایجاد راهکارهای موثر در طراحی شیوه های آموزشی کمک کند. لذا، پژوهش حاضر با هدف بررسی و تحلیل این تعامل میان بازخورد مثبت و هوشمند، با استفاده از روش های کیفی و کمی، به پیش برد اهداف آموزشی کمک خواهد کرد. امید است که نتایج این پژوهش بتواند به معلمان و برنامه ریزان آموزشی در بهینه سازی روش های تدریس و یادگیری کمک نماید و در نهایت به ارتقای کیفیت آموزش در نظام های آموزشی موثر باشد.

کلیدواژه ها:

آموزش ، پرورش ، بازخورد ، نقش فیدبک