تاثیر مفهوم روانشناختی و نقش آن در برنامه ریزی درسی

روانشناسی علمی است که شاخه های متفاوتی دارد و در بخش های متفاوتی ورود می کند. روان شناسی شناختی زاده روان شناسی گشتالت است که در دهه ۱۹۲۰ مطرح شد. وجه مشخصه دیدگاه شناختی، توجه نسبتا اندک به رابطه محرک، پاسخ و فعالیت های عصبی می باشد. توجه اصلی این رویکرد، به موضوعاتی نظیر ادراک، حل مسئله از طریق شهود، تصمیم گیری و فهم است. در تمام این فرایندها شناخت از اهمیت مرکزی برخوردار است. شناخت یک مفهوم کلی است که تمامی اشکال آگاهی را در بر می گیرد و شامل ادراک، تفکر، تصور، استدلال، و قضاوت و غیره می باشد. انقلاب شناختی شامل تمام دیدگاه هایی می شود که به این مباحث اهمیت زیادی می دهند. معلمان و کسانی که مسوول تهیه و تنظیم برنامه های تحصیلی هستند باید ماهیت عمل یادگیری وخصایص و نیازهای فعلی وآینده دانش آموزان را کاملا بشناند. شناخت کیفیت یادگیری اساس هرنوع تربیتی اآموزش وپرورش به شمار می رود و موفقیت معلمان و دبیران بیش ازهرچیز به میزان آشنایی آنها با یادگیری محصلان بستگی دارد. مطالعه روانشناسی یادگیری برای معلمان که بیشترین مسیولیت آموزش متوجه آنها میباشد، بیش ازافراد دیگر ضرورت دارد، زیراهمه فعالیتها وکوششهای آنها برای این است که تجارب مفیدتر بیشتری در اختیار دانش آموزان قراردهند وهمواره انتظاردارند که گفته ها یا تجارب شان به طور کلی بهتر آموخته شوند. مطالعه حاضر به منظور بررسی اهمیت روانشناسی و تاثیر آن در مسائل آموزشی، به بررسی تاثیر مفهوم روانشناختی و نقش آن در برنامه ریزی درسی می پردازد.

کلیدواژه ها:

روانشناسی ، مفهوم روانشناسی شناختی ، برنامه ریزی درسی