بررسی تجارب زیسته معلمان در زمینه رفتار های پرخاشگرانه دانش آموزان

پرخاشگری یک مسئله رفتاری پیچیده است که در اکثر مدارس واضح است و تحقیقات کمی در این زمینه انجام شده است. اما تحقیقات کیفی برای بررسی گسترده تر این رفتار بسیار محدود بوده و این تحقیق به منظور بررسی تجربیات زندگی معلمان از رفتار پرخاشگرانه دانش آموزان صورت گرفت. روش تحقیق حاضر از نوع کیفی بود و بر پایه رویکرد پدیدارشناسی انجام شد. در این مطالعه، ۲۰ معلم دوره به صورت هدفمند انتخاب شدند و داده ها از طریق مصاحبه های نیمه ساختار گردآوری شدند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش پدیدارشناسی اسمیت استفاده شد که در نتیجه ای آن ۵ مضمون اصلی و ۲۳ مضمون فرعی استخراج شد.یافته ها: نتایج نشان داد که در تعریف پرخاشگری، مصادیق، و علل، تجربیات زندگی معلمان با پیشینه هم سویی وجود دارد، اما در بازخوردها نتایج متفاوتی دیده شد. معلمان بسته به تمایل شخصی خود از روش های مختلفی مثل تنبیه، مذاکره فردی، ارجاع به دفتر، بی توجهی به رفتار نامطلوب، و تقویت رفتارهای مغایر با آن، علت یابی محبت کردن و ایجاد رابطه دوستانه، دعوت از اولیاء، ارجاع به مشاوره و جدی گرفتن قوانین مدرسه، نمره، و انضباط استفاده می کردند.نتیجه گیری: نتایج حاصل از این تحقیق می تواند در راستای تحقیقات بیشتر در زمینه مداخلات مربوط به پرخاشگری مفید باشد.

کلیدواژه ها:

بازخورد ، معلمان پدیدارشناسی ، پرخاشگری