نقش نهادهای حرفه ای در افزایش اعتماد عمومی به صنعت بیمه از منظر حکمرانی
محل انتشار: سی ویکمین همایش ملی و دوازدهمین همایش بین المللی بیمه و توسعه: رضایت مندی و اعتماد مردم به صنعت بیمه
سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 327
فایل این مقاله در 22 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
INSDEV31_250
تاریخ نمایه سازی: 15 دی 1403
چکیده مقاله:
این پژوهش با هدف شناسایی نقش نهادهای حرفه ای در افزایش اعتماد عمومی در صنعت بیمه از منظر حکمرانی صورت پذیرفته است. رویکرد پژوهش حاضر کیفی و روش آن از نوع فراترکیب بوده است. جامعه آماری پژوهش شامل مطالعات انجام شده در بازه زمانی ۱۹۷۴ تا ۲۰۲۴ در حوزه نقش نهادها و انجمن های حرفه ای در صنعت بیمه به تعداد ۲۵۹ بود که پس از مراحل مختلف حذف و کاهش یافت و در نهایت تعداد ۴۷ مقاله انتخاب شد. منابع مرتبط به وسیله کدگذاری باز، محوری و انتخابی کدگذاری شدند. به منظور بررسی کیفیت کدگذاری، از قابلیت اعتماد، تاییدپذیری و اطمینان پذیری بر یافته ها استفاده شده و ضریب کاپای کوهن برای توافق بین ارزیابان عدد ۷۳/۰ بدست آمد. طبق یافته های این پژوهش نقش های شناسایی شده برای نهادهای حرفهای، جهت افزایش اعتماد عمومی در صنعت بیمه از منظر حکمرانی؛ عبارتند از ۱. مشارکت گر اجتماعی (شامل دو مقوله ترویج گر شفافیت و توسعه دهنده پاسخگویی) ۲. مشارکت گر فرهنگی (شامل دو مقوله برگزارکننده رویدادهای فرهنگی و تولید کننده محتوای فرهنگی) ۳. مشارکت گر تصمیم گیری (شامل سه مقوله برگزارکننده جلسات مشورتی با ذینفعان، سنجش گر افکار عمومی و منتشر کننده گزارش های تحلیلی) ۴. مشارکت گر آموزشی ( شامل سه مقوله برگزارکننده کارگاه های آموزشی، مشارکت کننده در برنامه های تحصیلی و تهیه کننده و ناشر محتواهای آنلاین) ۵. مشارکت گر پژوهشی (شامل سه مقوله مجری تحقیقات بازار، موسس مراکز تحقیقاتی و منتشر کننده مقالات علمی) ۶. مشارکت گر نظارتی (شامل دو مقوله توسعه گر استانداردهای حرفه ای و مجری نظام ارزیابی و صلاحیت حرفه ای). با آگاهی از نتایج به دست آمده از این پژوهش مشخص شد نهادها و انجمن های حرفه ای به عنوان مرجعی مستقل از شرکتها و دولت، در افزایش اعتماد عمومی در صنعت بیمه، نقشی چندوجهی و حیاتی از منظر حکمرانی دارند. همان طور که این مقاله نشان داده است، این نهاد ها، نه تنها به عنوان متولی تنظیم کننده استانداردهای صنعت و صلاحیت حرفه ای عمل می کنند، بلکه به عنوان تسهیل کنندگان رفتارهای اخلاقی، شفافیت، پاسخگویی و مسئولیت پذیری نیز فعالیت می کنند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
بهروز ملایی جیفرودی
دانشجو دکتری مدیریت منابع انسانی، دانشکده مدیریت، دانشگاه تهران، تهران، ایران
امیر بابااکبری
دکتری مدیریت آموزش عالی ، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران