معرفی معیارهای ارزیابی برای روش های مسیریابی و بررسی چالش های تحقیق در اینترنت اشیاء

در برنامه های کاربردی واقعی مانند شهر هوشمند، حمل ونقل، صنعت و غیره، از آنجایی که محیط های اینترنت اشیاء پیچیده تر می شوند، کار مسیریابی روز به روز دشوارتر می شود. برای ارزیابی عملکرد پروتکل مسیریابی اعمال شده، معیارهای متعددی از جمله انرژی مصرف شده، تاخیر کل مسیر، نرخ تلفات و غیره تعریف شده است. تعریف این معیارهای ارزیابی و محدودیت هایی که باید برآورده شوند، تبدیل مسئله مسیریابی به یک مسئله بهینه سازی را ممکن می سازد. مسیری که برای ارسال داده ها از مبدا به مقصد استفاده می شود از طریق حل مسئله بهینه سازی تعریف می شود. حل مسئله به دنبال یافتن راه حل بهینه در این فضا است. این راه حل باید توابع هدف را بهینه کرده و محدودیت های تعریف شده را برآورده کند. مسئله مسیریابی را می توان به عنوان یک مسئله بهینه سازی مدل سازی و حل کرد. هدف این پژوهش نشان دادن توانایی بهینه سازی برای رفع پیچیدگی مسیریابی و در نتیجه بهبود عملکرد شبکه های اینترنت اشیاء است. در این مقاله، معیارهای ارزیابی مختلف برای روش های مسیریابی در اینترنت اشیاء و چالش های تحقیق معرفی می شوند.

کلیدواژه ها:

اینترنت اشیاء ، روش های مسیریابی ، معیارهای ارزیابی