/بررسی نقش هوش مصنوعی در تغییرات آموزشی
سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 151
فایل این مقاله در 7 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
EDPNU01_1747
تاریخ نمایه سازی: 14 دی 1403
چکیده مقاله:
پیشرفت های سریع فناوری هوش مصنوعی (AI) تاثیر عمیقی بر حوزه های مختلف، به ویژه آموزش، داشته است. هوش مصنوعی به عنوان یکی از نوآورانه ترین ابزارها در زمینه آموزش شناخته شده که با ارائه راه حل های هوشمند و شخصی سازی شده، بسیاری از چالش های سنتی این حوزه را کاهش داده و فرصت های جدیدی برای یادگیری ایجاد کرده است.این مقاله با هدف بررسی نقش هوش مصنوعی در تغییرات آموزشی، به تحلیل ابزارها، روش ها و اثرات هوش مصنوعی در بهبود فرایندهای یاددهی و یادگیری می پردازد. مهم ترین حوزه های کاربردی مورد بررسی شامل سیستم های یادگیری شخصی سازی شده، دستیارهای آموزشی هوشمند، تحلیل داده های یادگیری، و ارزیابی عملکرد دانش آموزان است. هوش مصنوعی با استفاده از الگوریتم های یادگیری ماشین، امکان طراحی برنامه های آموزشی را فراهم می کند که مطابق با نیازها و توانایی های فردی هر دانش آموز تنظیم می شود. این شخصی سازی منجر به افزایش انگیزه، بهبود عملکرد تحصیلی و کاهش شکاف های آموزشی میان گروه های مختلف یادگیرندگان می شود.همچنین، ابزارهای هوشمند مانند چت بات ها و سیستم های پشتیبانی مجازی، به عنوان دستیاران آموزشی، به معلمان و دانش آموزان در پاسخ گویی سریع به سوالات، ارائه بازخورد آنی، و تسهیل فرایندهای یادگیری کمک می کنند. تحلیل کلان داده ها نیز به معلمان و مدیران کمک می کند تا نقاط ضعف و قوت دانش آموزان را شناسایی کرده و تصمیمات آموزشی بهتری اتخاذ کنند.با این حال، استفاده از هوش مصنوعی در آموزش، چالش ها و محدودیت هایی نیز به همراه دارد. از مهم ترین چالش ها می توان به مسائل مربوط به حفظ حریم خصوصی داده ها، وابستگی بیش از حد به فناوری، و نیاز به آموزش معلمان برای استفاده موثر از این ابزارها اشاره کرد. علاوه بر این، نگرانی هایی درباره جایگزینی نقش معلمان با ماشین ها و کاهش تعاملات انسانی در محیط های آموزشی مطرح است.نتایج این مطالعه نشان می دهد که هوش مصنوعی پتانسیل بالایی در تغییرات آموزشی دارد، اما تحقق کامل این پتانسیل مستلزم سیاست گذاری های مناسب، آموزش معلمان، و توسعه زیرساخت های فناوری است. به کارگیری هوش مصنوعی در آموزش نه تنها می تواند کیفیت یادگیری را ارتقا دهد، بلکه در کاهش نابرابری های آموزشی و ایجاد فرصت های برابر برای یادگیرندگان نقش کلیدی ایفا می کند. در پایان، پیشنهاداتی برای بهبود استفاده از هوش مصنوعی در نظام آموزشی ارائه شده است که می تواند به طراحی آینده ای کارآمدتر و هوشمندتر در این حوزه منجر شود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
خیری رستمی
کارشناسی علوم تربیتی آموزش و پرورش پیش دبستانی و دبستان دانشگاه پیام نور بوشهر