تشویق به مشارکت اولیا در امور آموزشی

خانواده در تعلیم و تربیت کودکان نقش مهمی را ایفا می کند مخصوصا اگر کودک دبستانی باشد , یکی از نکات بسیار مهم در خانواده ، ارتباط است ، یعنی والدین باید به روش های صحیح برقراری ارتباط با کودکان ، آگاهی داشته باشند .روابط سالم نقش موثری در سلامت روان و بهبود عملکرد شخصی و اجتماعی ما ایفا می کند. روابط خانوادگی اصلی ترین ارتباطی است که فرد در جریان آن می تواند به رشد و شکوفایی و یا شکست برسد. رشد کودک، فعالیت های او درجنبه های مختلف است که بخشی از آن بعد روانی کودک را شامل می شود و بسیار حائز اهمیت است زیرا عدم توجه به رشد روانی کودک سبب ایجاد مشکلات احساسی و روحی، مشکلات اجتماعی و رفتاری، مشکلات سلامتی و رشدی در بازه سنی های متفاوت می شود. نحوه بر خورد معقول والدین عامل موثر در تربیت صحیح فرزند و سلامت روانی او است. تعامل نداشتن با کودک به نوعی توجه نکردن به کودک تلقی می شود که اگر ادامه دار شود علاوه بر جلب توجه که ویژگی بارز آن است. تبعات شدید تری در آینده خواهد داشت، از جمله افسردگی، عدم حمایت عاطفی دیگران، اختلال در غذا خوردن، پرخاشگر شدن، احساس پوچی و بی هدفی، احساس گناه، احساس بی ارزش بودن و ناتوانی در اعتماد به دیگران.

کلیدواژه ها:

نقش ، والدین ، رشد ، دانش آموزان ، مدرسه