بررسی تاثیر استفاده از ابزارهای دیجیتال بر مشارکت دانش آموزان

سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 126

فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

EDPNU01_1701

تاریخ نمایه سازی: 13 دی 1403

چکیده مقاله:

با گسترش فناوری های نوین، ابزارهای دیجیتال به یکی از عناصر اصلی در محیط های آموزشی تبدیل شده اند. استفاده از این ابزارها توانسته است تجربه یادگیری را تغییر داده و فرصت های جدیدی برای مشارکت فعال دانش آموزان فراهم کند. این مقاله به بررسی تاثیر استفاده از ابزارهای دیجیتال بر مشارکت دانش آموزان در فرآیندهای آموزشی می پردازد. روش پژوهش از نوع توصیفی-تحلیلی بوده و با استفاده از مطالعات کتابخانه ای و تحلیل داده های تجربی انجام شده است.نتایج نشان می دهند که ابزارهای دیجیتال، همچون تخته های هوشمند، نرم افزارهای آموزشی تعاملی، و پلتفرم های آنلاین، با ایجاد فضایی تعاملی تر و جذاب تر، باعث افزایش مشارکت دانش آموزان در کلاس درس می شوند. این ابزارها نه تنها باعث تسهیل در دسترسی به منابع آموزشی متنوع می شوند، بلکه امکان مشارکت برابر دانش آموزان را نیز فراهم می کنند. به عنوان مثال، استفاده از نرم افزارهای تعاملی، فرصت هایی برای ارائه بازخورد آنی، حل مسائل گروهی و مشارکت در بحث های کلاسی ایجاد کرده است.علاوه بر این، یافته ها حاکی از آن است که ابزارهای دیجیتال به افزایش انگیزه یادگیری دانش آموزان کمک کرده و توانایی آنها را در انجام فعالیت های مستقل و گروهی تقویت می کنند. در عین حال، این فناوری ها چالش هایی نیز به همراه دارند، از جمله وابستگی بیش از حد به فناوری، مشکلات فنی، و نیاز به آموزش معلمان برای استفاده موثر از این ابزارها. همچنین، مدیریت زمان و نظارت بر فعالیت های دانش آموزان هنگام استفاده از ابزارهای دیجیتال از دیگر مواردی است که نیازمند توجه است.این پژوهش به این نتیجه می رسد که برای بهره برداری بهینه از ابزارهای دیجیتال در فرایند آموزش، نیاز است تا برنامه ریزی های دقیقی برای آموزش معلمان، طراحی محتوای متناسب و ایجاد تعادل بین استفاده از فناوری و روش های سنتی صورت گیرد. همچنین، اجرای سیاست های حمایتی و ارائه زیرساخت های لازم می تواند تاثیر این ابزارها را بر مشارکت دانش آموزان تقویت کند.در نهایت، این مقاله پیشنهاد می کند که مدارس و مراکز آموزشی از ابزارهای دیجیتال به عنوان یک مکمل در فرایند آموزش استفاده کنند تا بتوانند فرصت های یادگیری عمیق تر و مشارکت بیشتر دانش آموزان را فراهم آورند. نقش معلمان به عنوان تسهیل کنندگان یادگیری و نظارت کنندگان بر استفاده بهینه از این فناوری ها بسیار حیاتی است. این تحقیق می تواند به سیاست گذاران آموزشی و معلمان در توسعه راهبردهای موثر برای بهبود کیفیت آموزش کمک کند.

نویسندگان

رویا جعفری

کارشناسی ارشد روانشناسی تربیتی