بررسی شیوه طراحی واحد تولید رزین فنیل فرمالدئید

سنتز پلیمرها، مثل pvc، پلی اتیلن، پلی پروپیلن، یا پلی استایرن، طی فرایندی که پلیمریزاسیون نامیده می شود، یک کار دشوار برای شیمیدان های پلیمرامروزی نیست. ولی بسیاری از پلیمرهایی که ما امروزه میبینیم چند دهه قبلا تماما ناشناخته بودند. در حقیقت، شیمی سنتز پلیمر، بیشتر یک تفکر بود تا اینکه یک دانش آزمایشی باشد. برای مثال، یک پلیمر چندگونه بنام تفلون که حتی در اسید نیتریک در حال جوشیدن هم حل نمی شود، در طی یک آزمایش طرح ریزی نشده مورد توجه قرار گرفت. روی جی پلانکت، یک دانشمند در آزمایشگاه در حال آزمایش با گازهای فرئون بود. در یک مرحله از آزمایش، او برخی از سیانیدها را با گاز تترافلوئورواتیلن پر کرد و آنها را طی شب تا صبح به حال خودشان باقی گذاشت. روز بعد مشاهده کرد که فشار در یکی از سیلندرها به مقدار خیلی پائینی رسیده است. او این مطلب را اشتباها به نشت گاز ربط داد. وقتی سیلندر را وزن کرد تا ببیند مقدار وزن گاز از دست رفته چه میزان است، با کمال تعجب مشاهده کرد که کاهشی در وزن بوجود نیامده بود، بدین وسیله پیشنهاد کرد که گازی که تحت فشار نگهداری شده بود نشت نکرده بود، بلکه به جامد یا مایع تبدیل شده بود. در باز کردن سیلندر، پلانکت، یک ماده سفید مومی کشف کرد. بنابراین، او تفلون با ارزش را بدست آورده بود، درست مثل وقتی که یک معدنچی در معدن ذغال سنگ، الماس کشف می کند. سنتز پلیمر، امروز مشکل نیست و این بخاطر فراوانی مطالب و موضوعات در دسترس است. برای سنتز چند تن پلیمر مثل پلی استایرین، تمام چیزهایی که ما نیاز داریم، مناسبی مقدار مونومر و کاتالیزور است، و نیز یک راکتور پلیمریزاسیون مناسب به علاوه تکنیک های تولید پلیمر که تاکنون مورد مطالعه و بررسی قرار گرفته اند و نیز آزمایش هایی که ما تقریبا همیشه از آنها پلیمر موردنظر خود را از لحاظ وزن مولکولی مورد نیاز ساختمان و تبلور بدست می آوریم. در این مرحله، مجبوریم این مطلب را تکرار کنیم که پلیمریزاسیون، فرایندی است که این امکان را فراهم می کند تاترکیباتی با وزن مولکولی پائین ترکیب شده و یک ترکیب مولکولی پیچیده با وزن زیاد را ایجاد نماید. به همین خاطر،هر مولکول ترکیب باید توانایی واکنش با حداقل دو مولکول دیگر از همان ترکیب یا سایر ترکیبات را داشته باشد. به عبارت دیگر، باید آنها حداقل دارای عاملیت دو باشند. عاملیت یک ترکیب، بستگی به تعداد مواضع واکنش دهنده آن دارد. یک ترکیب، عاملیت را نشان می دهد و این بخاطر گروه های عامل واکنش دهنده مثل-COOL۱ - NH,, -S NO- -است. تعداد چنین گروه های عاملی هر مولکول ترکیب معادله ر مولکول ترکیب عاملیت خودش را تعریف می کند. ولی بعضی از ترکیبات دارای هیچ گروه عامل واکنش دهنده ای نیستند. اما، حضور پیوندهای دوتایی یا سه تایی در مولکول به آنها چند عاملیتی را می بخشد. برای مثال، اتیلن که می تواند دو اتم هیدروژن را به خود بگیرد و یا دو اتم هالوژن را که دارای دو عاملیت است چون دارای پیوند دوتایی است: CH, = CH, +۲ H۲ → CH۲ - CH۲ ؛CH۲ = CH۲ + CL۲ → CH۲ CL – CH۲ CL هومولوگ اتیلن هم موردی مشابه همین است و ترکیبات وینیل مثل وینیل کلرید CH۲ = CHCL،) ، استایرین (CH۲ =CHC۶ H۵ وغیره هم همینطور هستند. استیلن، از طرف دیگر دارای عاملیت چهار است، چون می تواند با چهار اتم هیدروژن یا هالوژن واکنش دهد.

کلیدواژه ها:

پلیمر ، رزین ، فنل ، فرمالدئید ، شیمی پلیمر ، مونومر